ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧១

តែង​បំពេញ​នូវ​គម្ភីរ​ប្ប​ញ្ញា បដិ​និ​ស្ស​គ្គា​នុបស្ស​នា ដែល​បុគ្គល​អប់រំ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ តែង​បំពេញ​នូវ​អស្សា​មន្ត​ប្ប​ញ្ញា។ បញ្ញា​ទាំង ៧ នេះ ដែល​បុគ្គល​អប់រំ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ តែង​បំពេញ​នូវ​ភាពជា​បណ្ឌិត បញ្ញា​ទាំង ៨ នេះ ដែល​បុគ្គល​អប់រំ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ តែង​បំពេញ​នូវ​បុ​ថុ​ប្ប​ញ្ញា បញ្ញា​ទាំង ៩ នេះ ដែល​បុគ្គល​អប់រំ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ តែង​បំពេញ​នូវ​ហា​សប្ប​ញ្ញា។ ហា​សប្ប​ញ្ញា ជា​តួ​បដិភាណប្បដិសម្ភិទា(១) (ព្រោះថា) ហា​សប្ប​ញ្ញា​នោះ តែង​មាន​អត្ថប្បដិសម្ភិទា ព្រោះ​ការកំណត់​នូវ​អត្ថ ជា​ធម្មជាត​ដែល​បុគ្គល​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ ចាក់ធ្លុះ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ពាល់ត្រូវ​ហើយ ដោយសារ​ប្រាជ្ញា តែង​មាន​ធម្មប្បដិ​សម្ភិទា ព្រោះ​ការកំណត់​នូវ​ធម៌ ជា​ធម្មជាត​ដែល​បុគ្គល​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ ចាក់ធ្លុះ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ពាល់ត្រូវ​ហើយ ដោយសារ​ប្រាជ្ញា តែង​មាន​និរុត្តិប្បដិ​សម្ភិទា ព្រោះ​ការកំណត់​នូវ​និរុត្តិ ជា​ធម្មជាត​ដែល​បុគ្គល​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ ចាក់ធ្លុះ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ពាល់ត្រូវ​ហើយ ដោយសារ​ប្រាជ្ញា តែង​មាន​បដិភាណប្បដិសម្ភិទា ព្រោះ​ការកំណត់​នូវ​បដិភាណ ជា​ធម្មជាត​ដែល​បុគ្គល​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ ចាក់ធ្លុះ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ពាល់ត្រូវ​ហើយ ដោយសារ​ប្រាជ្ញា នេះឯង​ហា​សប្ប​ញ្ញា​នោះ ដែល​តែង​មាន​បដិសម្ភិទា​ទាំង ៤ ជា​ធម្មជាត​ដែល​បុគ្គល​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ ចាក់ធ្លុះ​ហើយ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ពាល់ត្រូវ​ហើយ ដោយសារ​ប្រាជ្ញា។
(១) តាម​មតិ​យើង​ថា ជា​តួ​បដិសម្ភិទា។
ថយ | ទំព័រទី ២២១ | បន្ទាប់
ID: 637641158928865495
ទៅកាន់ទំព័រ៖