ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

ព្រះរាជា​បរិបូណ៌​ដោយ​អង្គ​ទាំងឡាយ​នុ៎ះហើយ ទើប​ហៅថា​ក្សត្រិយ៍ បុរស​ទាំងនោះ តែង​រក្សា​ព្រះរាជា​នោះ សព្វៗ កាល ដូច​សត្វ​ចាក្រពាក រក្សា​ក្រុមញាតិ ដែល​ដល់​សេចក្តី​ទុក្ខ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គ មាន​ព្យាយាម​ធំ អ្នកផង​តែង​ហៅ​ព្រះអង្គ​ថា ធម្មរាជ​របស់​សត្វលោក ព្រមទាំង​ទេវលោក ដូច​ក្សត្រិយ៍​ដែល​កម្ចាត់សត្រូវ​ហើយ ដូច្នោះ​ដែរ។ ព្រះធម្មរាជ​នោះ ទ្រង់​ញាំញី​នូវ​ពួក​តិរ្ថិយ​ទាំងឡាយ​ផង នូវ​មារ​ព្រមទាំង​សេនា​ផង ទ្រង់​ទម្លាយ​មោហន្ធការ​ដ៏​ងងឹត រួចហើយ​កសាង​ធម្ម​នគរ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​មាន​បញ្ញា​ជា​គ្រឿង​ទ្រទ្រង់ ឯក្នុង​ធម្ម​នគរ​នោះ មាន​សីល​ជា​កំពែង មាន​ញាណ​របស់​ព្រះអង្គ​ជា​ក្លោងទ្វារ មាន​សទ្ធា​របស់​ព្រះអង្គ ជាស​សរ​ខឿន មានការ​សង្រួម​ជា​នាយ​ឆ្មំា​ទ្វារ។ បពិត្រ​ព្រះ​មុនី សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ជា​ប៉ម បញ្ញា​របស់​ព្រះអង្គ​ជា​ផ្លូវថ្នល់ ឥទ្ធិបាទ​ជា​ផ្លូវ​ត្រឡែងកែង ថ្នល់​គឺ​ពោធិបក្ខិយធម៌​ទាំង ៣៧ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​និមិ្មត​ទុក​ល្អ​ហើយ។ ព្រះ​សូត្រ ព្រះអភិធម្ម និង​ព្រះ​វិន័យ ពុទ្ធវចនៈ​មាន​អង្គ ៩ ទាំងអស់​នុ៎ះ ជា​ធម្មសភា​របស់​ព្រះអង្គ។
ថយ | ទំព័រទី ១០០ | បន្ទាប់
ID: 637641361625225291
ទៅកាន់ទំព័រ៖