ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

ជា​របស់​មនុស្ស ១ តថាគត​មិន​ស្គាល់​គតិ​ដទៃ​ឡើយ នេះ​ជា​ផល​នៃ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដោយចិត្ត។ តថាគត​បាន​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ ជាង​ទេវតា​ទាំងឡាយ ជាធំ​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស បរិបូណ៌​ដោយ​រូបឆោម និង​លក្ខណៈ ឥតមាន​បុគ្គល​ស្មើដោយ​ប្រាជ្ញា។ ភោជន​ដ៏​ប្រសើរ​ផ្សេងៗ ផង កែវ​ច្រើនយ៉ាង​ផង សំពត់​មាន​បែប​ផ្សេងៗ ផង ក៏​ធ្លាក់ចុះ​ចាក អាកាស មកកាន់​ទី​ជិត​តថាគត​ឆាប់រហ័ស។ តថាគត​លាដៃ​ក្នុង​ទីណា គឺ​ផែនដី ភ្នំ អាកាស ទឹក និង​ព្រៃ អាហារ​ជា​ទិព្វ ក៏​មកដល់​តថាគត (អំពី​ទីនោះ)។ តថាគត​លាដៃ​ក្នុង​ទីណា គឺ ផែនដី ភ្នំ អាកាស ទឹក និង​ព្រៃ កែវ​ទាំងពួង ក៏​មកដល់​តថាគត (អំពី​ទីនោះ)។ តថាគត​លាដៃ​ក្នុង​ទីណា គឺ​ផែនដី ភ្នំ អាកាស ទឹក និង​ព្រៃ គ្រឿងក្រអូប​ទាំងពួង ក៏​មកដល់​តថាគត (អំពី​ទីនោះ)។ តថាគត​លាដៃ​ក្នុង​ទីណា គឺ​ផែនដី ភ្នំ អាកាស ទឹក និង​ព្រៃ យាន​ទាំងពួង ក៏​មកដល់​តថាគត (អំពី​ទីនោះ)។ តថាគត​លាដៃ​ក្នុង​ទីណា គឺ​ផែនដី ភ្នំ អាកាស ទឹក និង​ព្រៃ កម្រងផ្កា​ទាំងពួង ក៏​មកដល់
ថយ | ទំព័រទី ១១ | បន្ទាប់
ID: 637641335242670361
ទៅកាន់ទំព័រ៖