ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

គ្រានោះ ខ្ញុំ​កើតជា​អ្នក​កំសត់​នៅក្នុង​ក្រុង​ហង្ស​វតី បានឃើញ​ជន​រីករាយ​ហើយ ក៏​គិត​យ៉ាងនេះ​ក្នុង​កាលនោះ​ថា ព្រះ​ស្តូប​ដែល​បញ្ចុះ​ព្រះ​សរីរធាតុ ប្រាកដ​ដូចនេះ របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​អង្គ​ណា ព្រះមានព្រះភាគ​អង្គ​នុ៎ះ មានបុណ្យ​ដ៏​លើសលុប ពួក​ជន​នេះ​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ហើយ ចំពោះ​ជន​អ្នកធ្វើ​នូវ​សក្ការៈ រមែង​មិន​ក្តៅក្រហាយ។ អាត្មាអញ​នឹង​ធ្វើសក្ការៈ ថ្វាយព្រះ​លោកនាថ ជាតា​ទិ​បុគ្គល​ដែរ នឹង​បាន​ជា​ព្រះ​ទាយាទ​ក្នុង​ធម៌​របស់​ព្រះ​លោកនាថ​អង្គ​នោះ ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត។ ខ្ញុំ​ក៏​លើកឡើង​នូវ​សំពត់​របស់​ជាង​ជ្រលក់​ដែល​បោកគក់​យ៉ាង​ស្អាត ព្យួរ​នឹង​ចុង​ឫស្សី ហើយ​លើកឡើង​ជា​ទង់​ឰដ៏​អាកាស។ អភិ​សម្មត​យក្ស រីករាយ​កាន់​ទង់​របស់ខ្ញុំ (ឋិតនៅ) ឰដ៏​អាកាស ខ្ញុំ​ឃើញ​ទង់​ដែល​ត្រូវ​ខ្យល់បក់​រវិច​ហើយ ក៏​ញុំាង​សេចក្តី​រីករាយ​ឲ្យ​កើត ដោយ​ក្រៃលែង។ ខ្ញុំ​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ចំពោះ​ទង់​នោះ​ហើយ ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​សមណៈ ថ្វាយបង្គំ​ទូល​សួរ​នូវ​ផល​ទង់​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦៥ | បន្ទាប់
ID: 637641389947761385
ទៅកាន់ទំព័រ៖