ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

ព្រះពុទ្ធ​ព្រះនាម​គោតម ជា​សក្យ​បុត្ត ទ្រង់​មានយស​ច្រើន​ត្រេកអរ​ហើយ ទ្រង់​តាំង​ឧបាលិ​នោះ ដែល​ចេះដឹង​នូវ​វិន័យ​ក្នុង​ទី​ជា​ឯតទគ្គៈ។
 ខ្ញុំ​បួស​ដោយ​សទ្ធា មាន​សោឡស​កិច្ច​ធ្វើ​ស្រេចហើយ ជា​អ្នក​មិន​មាន​អាសវៈ កំណត់​ដឹង​នូវ​អាសវៈ​ទាំងពួង ជា​អ្នក​អស់​អាសវៈ។ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​អនុគ្រោះ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ក្លៀវក្លា​ក្នុង​វិន័យ ប្រារព្ធ​នូវ​កម្ម​របស់ខ្ញុំ ជា​អ្នក​មិន​មាន​អាសវៈ។ ខ្ញុំ​សង្រួម​ក្នុង​បាតិមោក្ខ​ផង ក្នុង​ឥន្រ្ទិយ​ទាំង ៥ ផង ទ្រទ្រង់នូវ​វិន័យ​ទាំងអស់ ដែល​ជាទី​កើត​នៃ​រតនៈ​គ្រប់យ៉ាង។ ព្រះ​សាស្តា​ប្រសើរ​ក្នុង​លោក ទ្រង់​ជ្រាប​នូវ​គុណ​របស់ខ្ញុំ​ហើយ ទ្រង់​គង់​ក្នុង​ភិក្ខុសង្ឃ ហើយ​តាំង​ខ្ញុំ​ក្នុង​ទី​ជា​ឯតទគ្គៈ។ បដិសម្ភិទា ៤ វិមោក្ខ ៨ និង​អភិញ្ញា ៦ នេះ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ទាំង​សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រតិបត្តិ​ហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់
ID: 637642090760338072
ទៅកាន់ទំព័រ៖