ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

(ដោយ​កុសលកម្ម​នេះ) ខ្ញុំ​បាន​សោយ (គ្រប់គ្រង) ប្រាសាទ​ទាំងឡាយ​ផង គុហា​ជាទី​រីករាយ​មាន​ថ្លៃ​ច្រើន​ផង ផ្កា​ទាំងឡាយ​មាន​ថ្លៃ​ច្រើន តែង​បង្អុរ​ចុះ​លើ​សយនៈ​របស់ខ្ញុំ​ផង។ ខ្ញុំ​ដេក​ននៀល​លើ​សយនៈ​ដ៏​វិចិត្រ ក្រាល​ដោយ​ផ្កាឈើ ទាំង​ភ្លៀង​ជា​វិការៈ​នៃ​ផ្កាឈើ ក៏​តែង​បង្អុរ​ចុះ​លើ​សយនៈ (របស់ខ្ញុំ) ក្នុង​កាលនោះ។ ក្នុង​កប្ប ទី ៩៤ អំពី​កប្ប​នេះ ព្រោះ​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ថ្វាយ​កម្រាល​ស្លឹកឈើ ក្នុង​កាលនោះ ខ្ញុំ​មិនដែល​ស្គាល់​ទុគ្គតិ​ឡើយ នេះ​ជា​ផល​នៃ​កម្រាល​ស្លឹកឈើ។ ក្នុង​កប្ប​ទី ៥ អំពី​កប្ប​នេះ ខ្ញុំ​បាន​កើតជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ ៧ ដង ព្រះ​នាម​ឋិតា​សន្ថា​រកៈ​ដូចគ្នា ទ្រង់​ជាធំ​ជាង​ពួក​ជន។ បដិសម្ភិទា ៤ វិមោក្ខ ៨ និង​អភិញ្ញា ៦ នេះ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ទាំង​សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រតិបត្តិ​ហើយ។
 បានឮ​ថា ព្រះ​សេនាសន​ទាយ​កត្ថេ​រមាន​អាយុ បាន​សម្តែង​នូវ​គាថា​ទាំងនេះ ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ។

ចប់ សេនាសន​ទាយ​កត្ថេ​រាប​ទាន។

ថយ | ទំព័រទី ៣០៨ | បន្ទាប់
ID: 637642129895058341
ទៅកាន់ទំព័រ៖