ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

អ្នកមាន​មុខ និង​ភ្នែក​ដ៏​ស្រស់បស់ មាន​ភាពជា​អ្នកប្រាជ្ញ អ្នក​ប្រហែលជា​បានសម្រេច​នូវ​ចំណែក​នៃ​ព្រះនិព្វាន ឈ្មោះ​អមតៈ ជា​ធម៌​មិន​ច្យុត​ហើយ​ឬ នែ​ព្រាហ្មណ៍ អ្នកមាន​សភាព​ល្អ​បាន​ដើរមក អ្នក​ទូន្មាន​ខ្លួន​ក្នុង​ធម៌ ដែល​គប្បី​ទូន្មាន​របស់​អ្នក​ទូន្មាន​ហើយ មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់ ដូច​ដំរី​ដែលគេ​បង្ហាត់​មិន​ឲ្យ​ញាប់ញ័រ។ ខ្ញុំ​ប្រាប់​សម្លាញ់​ថា ព្រះនិព្វាន​ឈ្មោះ​អមតៈ ជា​គុណ​បន្ទោបង់​នូវ​សរ គឺ​សេចក្តី​សោក ខ្ញុំ​បានសម្រេច​ហើយ អ្នក​ចូរ​សម្រេច​ព្រះនិព្វាន​នោះ​ចុះ យើង​នឹង​នាំគ្នា​ទៅកាន់​សំណាក់​ព្រះពុទ្ធ។ សម្លាញ់​របស់ខ្ញុំ​នោះ ជា​អ្នក​សិក្សា​ល្អ បាន​ទទួលពាក្យ​ថា ប្រពៃ​ហើយ រួច​ចាប់ដៃ​គ្នា ដើរចូល​មក​សំណាក់​ព្រះអង្គ ក្រាបទូល​ថា បពិត្រ​ព្រះ​សក្យ​បុត្ត ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទាំងពីរ​នាក់ នឹង​បួស​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះអង្គ ជា​អ្នក​មិន​មាន​អាសវៈ ព្រោះ​បាន​អាស្រ័យ​នូវ​សាសនធម៌​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ។ កោលិត​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​ដោយ​ឫទ្ធិ ឯខ្ញុំ​ព្រះអង្គ ជា​បុគ្គល​ដល់​នូវ​ត្រើយ​នៃ​បញ្ញា យើងខ្ញុំទាំងពីរនាក់ បាន​ញុំាង​សាសនធម៌​ឲ្យ​ល្អ​ដូចគ្នា។
ថយ | ទំព័រទី ៥៨ | បន្ទាប់
ID: 637641349429259565
ទៅកាន់ទំព័រ៖