ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

ពួក​បរិស័ទ ដែល​មាន​ឈាន ត្រេកអរ​ក្នុង​ឈាន មាន​ប្រាជ្ញា មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់ មាន​ចិ​ត្ត​តំ​កល់​មាំ ជាមុ​នី បរិបូណ៌​ដោយ​ញាណ តែង​ចោមរោម​ព្រះ​អង្គ​សព្វៗ កាល។ ពួក​បរិស័ទ​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រាថ្នា​តិច មាន​បញ្ញា​ឆ្អិន មាន​បញ្ញា​ជា​គ្រឿង​ទ្រទ្រង់ មាន​អាហារ​តិច មិន​ល្មោភ ជា​អ្នក​សន្តោស​តាម​មាន​តាម​បាន តែង​ចោមរោម​ព្រះ​អង្គ​សព្វៗ កាល។ ពួក​បរិស័ទ​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​នៅក្នុង​ព្រៃ ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​កម្ចាត់បង់​នូវ​កិលេស មាន​ឈាន មាន​ចីវរ​សៅហ្មង ត្រេកអរ​តែ​ក្នុង​ទីស្ងាត់ មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​គ្រឿង​ចងចាំ តែង​ចោមរោម​ព្រះ​អង្គ​សព្វៗ កាល។ ពួក​សេក្ខបុគ្គល​កំពុង​ប្រតិបត្តិ​ខ្លះ ឋិតនៅ​ក្នុង​ផល​ខ្លះ និង​ព្រះអរហន្ត​បរិបូណ៌​ដោយ​ផល​ខ្លះ ជា​អ្នក​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់ តែង​ចោមរោម​ព្រះ​អង្គ​សព្វៗ កាល។ ពួក​សោតាបន្ន​បុគ្គល មិន​មានធម៌​ជា​មន្ទិល​ផង សកទាគាមិ​បុគ្គល​ផង អនាគា​មិន​បុគ្គល​ផង អរហន្ត​ផង តែង​ចោមរោម​ព្រះ​អង្គ​សព្វៗ កាល។ ពួក​សាវ័ក​ជាច្រើន​របស់​ព្រះអង្គ ជា​អ្នក​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ចម្រើន​ពោជ្ឈង្គ តែង​ចោមរោម​ព្រះ​អង្គ​សព្វៗ កាល ។
ថយ | ទំព័រទី ៦០ | បន្ទាប់
ID: 637641349847696970
ទៅកាន់ទំព័រ៖