ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

ភារៈ​នោះ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ បាន​ទំលាក់​ចោល​ហើយ ភព​ទាំងឡាយ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ ក៏បាន​ទម្លាយ​ចោល​ហើយ កិច្ច​ទាំងពួង​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ក្នុង​សាសនា របស់​ព្រះ​សក្យ​បុត្ត ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើរួចហើយ។ ពុទ្ធ​ក្ខេ​ត្ត​មានកំណត់​ត្រឹមណា វៀរលែងតែ​ព្រះអង្គ ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​ក្នុង​សក្យត្រកូល​ចេញ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​ដោយ​ប្រាជ្ញា នឹង​រក​បុគ្គល​ណា ឲ្យ​ស្មើនឹង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ពុំ​បាន។ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឈ្លាសវៃ ចំណាប់​ក្នុង​សា​មា​ធិ ដល់​នូវ​បារមី​ញាណ​ដោយ​ឫទ្ធិ ថ្ងៃនេះ (បើ) ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ប្រាថ្នា (នឹង​ធ្វើ​ឫទ្ធិ) ក៏​គប្បី​និម្មិត​ប្រមាណ ១ ពាន់​ឫទ្ធិ​បាន។ ព្រះ​មហាមុនី​ទ្រង់​ស្ទាត់ស្ទាញ ខាង​អនុ​បុព្វ​វិហារធម៌ បាន​សម្តែង​នូវ​សាសនធម៌​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ ឯព្រះនិព្វាន ជា​គ្រឿង​រំលត់ទុក្ខ ជា​ដំណេក​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ។ ទិព្វចក្ខុ​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ស្អាត​ហើយ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ជា​បុគ្គល​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​សមាធិ បាន​ប្រកប​ក្នុង​សម្ម​ប្ប​ធាន ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ចម្រើន​នូវ​ពោជ្ឈង្គ។ កិច្ច​ណា​ដែល​សាវ័ក​គួរ​ដល់ កិច្ច​ទាំងអស់​នោះ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ធ្វើ​ស្រេចហើយ វៀរលែងតែ​ព្រះ​លោកនាថ​ចេញ នឹង​រក​បុគ្គល​ណា ឲ្យ​ស្មើនឹង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ ពុំបានឡើយ។
ថយ | ទំព័រទី ៦៨ | បន្ទាប់
ID: 637641352705665837
ទៅកាន់ទំព័រ៖