ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

លុះ​ខ្ញុំ​លះ​រាងកាយ​ជា​របស់​មនុស្ស​ហើយ ទៅ​កើត​ក្នុង​វិមាន (ឋានសួគ៌) ដោយចិត្ត​ជ្រះថ្លា​នោះ​ផង ដោយ​ការ​តាំង​ចេតនា​នោះ​ផង។ កាលដែល​ខ្ញុំ​ទៅ​កើតជា​ទេវតា​ហើយ មាន​ប្រាសាទ​ដែល​បុញ្ញកម្ម​តាក់តែងដោយ​ល្អ ភ្លឺរុងរឿង​ដោយ​ជុំវិញ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​នូវ​ប្រទីប។ ខ្ញុំ​កើតជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​អស់ ២៨ ដង បានឃើញ​រូប​ចម្ងាយ ១ យោជន៍​ជុំវិញ ទាំងថ្ងៃទាំងយប់​ក្នុង​កាលនោះ។ ខ្ញុំ​តែង​ធ្វើ​នូវ​ទិស​ទាំងពួង​ចម្ងាយ ១ យោជន៍​ដោយ​ជុំវិញ ឲ្យ​ភ្លឺរុងរឿង​ក្នុង​កាលនោះ ខ្ញុំ​គ្រប​សង្កត់​ទេវតា​ទាំងអស់ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​ប្រទីប។ ខ្ញុំ​ជាធំ​ជាង​ទេវតា បាន​សោយរាជ្យ​ក្នុង​ពួក​ទេវតា អស់ ៣០ កប្ប ឥតមាន​ពួក​ទេវតា​ណា​មើលងាយ​ខ្ញុំ​បាន​ឡើយ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​នូវ​ប្រទីប។ ខ្ញុំ​បានសម្រេច​ទិព្វចក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នៃ​ព្រះ​សាស្តា តែងឃើញ​លោកធាតុ​មួយ​ពាន់​ដោយ​ញាណ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​នូវ​ប្រទីប។
ថយ | ទំព័រទី ៨១ | បន្ទាប់
ID: 637641356271628465
ទៅកាន់ទំព័រ៖