ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧២

លុះ​ខ្ញុំ​គិត​យ៉ាងនេះ​រួចហើយ ទើប​គិតរក​បុញ្ញកិរិយា​វត្ថុ ដែល​ខ្ញុំ​គួរ​ធ្វើ​ថា អាត្មាអញ​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អ្វី​ហ្ន៎ ក្នុង​បុញ្ញក្ខេត្ត​ដ៏​ប្រសើរ។ ឯភិក្ខុ​ជា​អ្នក​សូត្រ​អង្គ​នេះ ព្រះនាម​ព្រះ​ភាគ​បាន​តាំង​ថា ជា​អ្នក​ប្រសើរ​ខាង​ព្រះ​វិន័យ ជាង​ភិក្ខុ​អ្នក​សូត្រ​ទាំងពួង​ក្នុង​សាសនា ដូច្នេះ អាត្មាអញ នឹង​ប្រាថ្នា​យក​តំណែង​នោះ។ ទ្រព្យរបស់​អាត្មាអញ​នេះ ច្រើនណាស់ រាប់មិនអស់ ឧបមា​ដូច​សាគរ បុគ្គល​មិន​អាច​នឹង​ឲ្យ​ញាប់ញ័រ​បាន​ឡើយ ហេតុនេះ អាត្មាអញ គួរ​សាង​អារាម​ថ្វាយព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ដោយ​ទ្រព្យ​នោះ។ ខ្ញុំ​បាន​សាង​អារាម​មួយ ឈ្មោះ​សោភនៈ នៅ​ខាងមុខ​ទីក្រុង ឲ្យ​ជា​អារាម​សម្រាប់​សង្ឃ អស់​ចំនួន​មួយ​សែន​កហាបណៈ។ ខ្ញុំ​បាន​សាង​ផ្ទះ​មាន​កំពូល​ផង ប្រាសាទ​វែង​ផង មណ្ឌប​ផង ប្រាសាទ​មាន​ដំបូល​រលីង​ផង គុហា​ផង ទី​ចង្រ្កម​ដ៏​ល្អ​ផង ក្នុង​អារាម​របស់​សង្ឃ។ មួយទៀត ខ្ញុំ​បាន​សាង​រោង​កម្តៅ​កាយ រោង​ភ្លើង រោង​ទឹក បន្ទប់​សម្រាប់​ស្រង់ទឹក ថ្វាយ​ចំពោះ​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ។
ថយ | ទំព័រទី ៨៧ | បន្ទាប់
ID: 637641358478038146
ទៅកាន់ទំព័រ៖