ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៣

សុ​វណ្ណ​បុប្ផិ​យត្ថេ​រាប​ទាន ទី៥


 [១៥] ព្រះមានព្រះភាគ ព្រះនាម​វិបស្សី ជា​ច្បង​ក្នុង​លោក ជា​នរាសភៈ ទ្រង់​គង់​សម្ដែង​អមតបទ ដល់​ពួក​ជន។ ខ្ញុំ​ស្ដាប់ធម៌​របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​អង្គ​នោះ ទ្រង់​ជាធំ​ជាង​សត្វ​ជើង​ពីរ ជាតា​ទិ​បុគ្គល ហើយ​បាន​ថ្វាយ​ផ្កា ជា​វិការៈ​នៃ​មាស ៤ ទង ចំពោះ​ព្រះសម្ពុទ្ធ។ ក្នុង​កាលនោះ បរិស័ទ​មាន​ចំនួន​ត្រឹមណា ដំបូល​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស ក៏​មាន​ចំនួន​ត្រឹមនោះ ពន្លឺ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​ក៏​កើត​ប្រាកដ​ឡើង ព្រោះ​រស្មី​ព្រះពុទ្ធ និង​រស្មី​មាស។ ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ខ្ពស់​ឯក មានចិត្ត​រីករាយ មាន​សេចក្ដីត្រេកអរ​កើតឡើង ខ្ញុំ​ធ្វើ​អញ្ជលី ញុំាង​បីតិ​ឲ្យ​កើតឡើង​ចំពោះ​ពន្លឺ​ទាំងនោះ នាំមក​នូវ​សេចក្ដីសុខ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន ទើប​ថ្វាយបង្គំ​អារាធនា​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​មាន​វត្តមាន​ល្អ ញុំាង​ប្រាមោទ្យ​ឲ្យ​កើត ហើយ​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ​របស់​ខ្លួន។ លុះ​ខ្ញុំ​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ​ហើយ ក៏​រឭក​នូវ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ឋាន​តុសិត ដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​នោះ​ឯង។
ថយ | ទំព័រទី ២២ | បន្ទាប់
ID: 637642202848727264
ទៅកាន់ទំព័រ៖