ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៣

ទេស​កិត្តិ​កត្ថេ​រាប​ទាន ទី៧


 [១៩៧] ក្នុង​កាលនោះ ខ្ញុំ​កើតជា​ព្រាហ្មណ៍​ឈ្មោះ​ឧប​សា​ល្ហ​កៈ ខ្ញុំ​ដើរចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រៃធំ បានឃើញ​ព្រះ​លោកនាថ ជា​នរាសភៈ គួរ​ទទួល​នូវ​គ្រឿងបូជា​របស់​សត្វលោក ហើយ​ខ្ញុំ​ថ្វាយបង្គំ​ទៀប​ព្រះ​បាទា ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា​ហើយ ក៏​ស្តេច​បាត់​ទៅ។ ខ្ញុំ​ចេញ​ចាក​ព្រៃធំ​នោះ ក៏បាន​រលឹក​នឹកដល់​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ ខ្ញុំ​បាន​សរសើរ​នូវ​ប្រទេស​នោះ ហើយ​រីករាយ​ក្នុង​ឋានសួគ៌ អស់​មួយ​កប្ប។ ក្នុង​កប្ប​ទី ៩២ អំពី​កប្ប​នេះ ព្រោះ​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ពោល​សរសើរ​នូវ​ប្រទេស ខ្ញុំ​មិនដែល​ស្គាល់​ទុគ្គតិ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​សរសើរ។ បដិសម្ភិទា ៤ វិមោក្ខ ៨ និង​អភិញ្ញា ៦ នេះ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ ទាំង​សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំ​បាន​ប្រតិបត្តិ​ហើយ។
 បានឮ​ថា ព្រះ​ទេស​កិត្តិ​កត្ថេ​រមាន​អាយុ បាន​សម្តែង​នូវ​គាថា​ទាំងនេះ ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ។

ចប់ ទេស​កិត្តិ​កត្ថេ​រាប​ទាន។

ថយ | ទំព័រទី ២៣៦ | បន្ទាប់
ID: 637642286124106629
ទៅកាន់ទំព័រ៖