ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

ឥសី​ភិ​មៈ បាន​អភិញ្ញា ៥ មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន មក​ក្នុង​ទីនោះ តថាគត​បានឃើញ​ឥសី​នោះ លោក​ជា​អ្នក​មិន​ប្រទូស្ត និមន្ត​មក ក៏បាន​ពោល​បង្កាច់។ លំដាប់នោះ តថាគត​និយាយ​នឹង​ពួក​សិស្ស​ថា ឥសី​នេះ ជា​អ្នក​បរិភោគ​កាម កាល​តថាគត​និយាយប្រាប់ ឯ​ពួក​មាណព ក៏បាន​រីករាយ​តាម។ លំដាប់នោះ មាណព​ទាំងអស់​ត្រាច់​ទៅ​សូម​ក្នុង​ត្រកូល​តូច​ធំ និយាយប្រាប់​មហាជន​ថា ឥសី​នេះ ជា​អ្នក​បរិភោគ​កាម។ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ភិក្ខុ​ទាំងអស់​ចំនួន ៥០០ នេះ ក៏បាន​នូវ​ការ​ពោល​បង្កាច់ ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​នាង​សុន្ទរិ​កា។ កាល​ភព​មុន តថាគត​សម្លាប់​បងប្រុស​ម្នាក់ មាន​មាតា​ផ្សេងគ្នា ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​ទ្រព្យ ហើយ​បោះចោល​ទៅ​ក្នុង​ជ្រោះ​ភ្នំ​ឲ្យ​ប៉ះ​នឹង​ថ្ម។ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ទេវទត្ត​បាន​ប្រមៀល​ថ្ម ដុំ​ថ្ម​ក៏​រមៀល​មក​ប៉ះ​អង្គុ​ដ្ឋ​បាទ (មេជើង) នៃ​តថាគត។ កាលពី​ជាតិមុន តថាគត​ជា​ទារក កំពុង​លេង​ក្នុង​ផ្លូវ​ធំ បានឃើញ​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ ក៏​ដុត​ព្រៃ​ទាំងមូល​ក្បែរផ្លូវ។ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ក្នុង​បច្ឆិមភព​នេះ ទេវទត្ត​ក៏​ប្រើ​ខ្មាន់ធ្នូ​ឲ្យ​សម្លាប់​តថាគត។
ថយ | ទំព័រទី ១២៦ | បន្ទាប់
ID: 637643074070602829
ទៅកាន់ទំព័រ៖