ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

កាលពី​ជាតិមុន តថាគត​កើតជា​ហ្មដំរី បាន​បរ​ដំ​រី​បំព្រេច​ព្រះ​បច្ចេក​មុនី​ដ៏​ឧត្តម ព្រះអង្គ​កំពុង​ត្រាច់​ទៅ​ដើម្បី​បិណ្ឌបាត។ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ដំរី​នា​ឡា​គិរី​ចុះប្រេង​កាច ចូល​មក​ព្រេច​តថាគត​ក្នុង​គិរិ​ព្វ​ជបុរី​ដ៏​ប្រសើរ (រាជ​គហៈ)។ តថាគត​កើតជា​សេ្តច ឈ្មោះ​បត្តិ​កៈ បាន​យក​លំពែង​សម្លាប់​បុរស​ទាំងឡាយ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ តថាគត​ឆេះ​ក្នុង​ភ្លើង​នរក​ក្លាខ្លាំង។ ដោយ​សំណល់​នៃ​កម្ម​នោះ ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ កម្មវិបាក​នោះ ក៏​ធ្វើឲ្យ​របក​ស្បែង​ជើង​ទាំងអស់​របស់​តថាគត ព្រោះថា​កម្ម​នៅតែ​មិនទាន់​វិនាស។ តថាគត​កើតជា​ទារក នៃ​ព្រាន​ត្រី ក្នុង​កេវ​ដ្ត​គ្រាម បានឃើញ​ពួក​ជន​អ្នកសម្លាប់​ត្រី ក៏​កើត​សោមនស្ស។ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ សេ្តច​វិ​ដដុ​ភៈ សម្លាប់​ពួក​សក្យៈ ក្នុង​កាលណា ទុក្ខ​ក្នុង​ក្បាល​ក៏​មានដល់​តថាគត (ក្នុង​កាលនោះ) ព្រោះ​ពួក​សក្យៈ​ត្រូវ​គេ​សម្លាប់។ តថាគត​បាន​ពោល​ផ្តន្ទា​នូវ​ពួក​សាវ័ក​ក្នុង​សាសនា​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​ព្រះ​នាម​ផុស្សៈ​ថា ចូរ​លោក​ទាំងឡាយ ទំពារ​ស៊ី​បរិភោគ​នូវ​បាយដំណើប​ចុះ កុំ​បរិភោគ​នូវ​បាយ​ស្រូវសាលី​ឡើយ។
ថយ | ទំព័រទី ១២៧ | បន្ទាប់
ID: 637643074301227771
ទៅកាន់ទំព័រ៖