ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ក្នុង​កាលនោះ តថាគត​នៅក្នុង​ស្រុក​វេរ​ញ្ជា ព្រាហ្មណ៍​និមន្ត​ឲ្យ​ឆាន់​តែ​បាយដំណើប​អស់ ៣ ខែ។ តថាគត​បាន​ហាមឃាត់​កូន​អ្នក​ចំបាប់ ក្នុង​កាលដែល​គ្មាន​ព្រះពុទ្ធ​ត្រាស់ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ជំងឺ​ខ្នង​ក៏​កើត​ដល់​តថាគត។ តថាគត​កើតជា​ពេទ្យ បាន​ដាក់ថ្នាំ​បញ្ចុះ​សេដ្ឋីបុត្ត ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ ជំងឺ​ចុះ​ឈាម ក៏​កើតឡើង​ដល់​តថាគត។ ក្នុង​ភព​មួយ​នោះ តថាគត​កើតជា​ជោតិ​បាល បាន​ផ្ទញ់ផ្ទាល់​ព្រះ​សុគត ព្រះនាម​កស្សប​ថា ព្រោះ​អ្វី​ក៏​ថា ត្រាស់​ដឹង​ពោធិញ្ញាណ​ជាទី​ផូរផង់ គេ​រកបាន​ដោយ​កម្រ​ក្រៃលែង។ ដោយ​វិបាក​នៃ​កម្ម​នោះ តថាគត​ប្រព្រឹត្ត​ទុក្ករកិរិយា​ជាច្រើន ក្នុង​ឧរុ​វេល​ប្រទេស អស់ ៦ វស្សា ទើបបាន​ត្រាស់​ដឹង​ឡើង។ តថាគត​មិនបាន​នូវ​ពោធិញ្ញាណ​ដ៏​ឧត្តម​ដោយ​ផ្លូវ​នុ៎ះ​ទេ តថាគត​ហេតុតែ​បុព្វកម្ម​នោះ​ដាស់តឿន ក៏​ស្វែងរក​តាមផ្លូវ​ខុស។ តថាគត​មានបុណ្យ និង​បាប​អស់រលីង​ហើយ បាន​វៀរបង់​នូវ​កម្ដៅ​ទាំងពួង មិន​មាន​សេចក្តី​សោក មិន​មាន​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់ មិន​មាន​អាសវៈ នឹង​បរិនិព្វាន។
ថយ | ទំព័រទី ១២៨ | បន្ទាប់
ID: 637643074514977857
ទៅកាន់ទំព័រ៖