ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

ខ្ញុំ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ ចំពោះមុខ​ពួក​តុលាការ​ថា សូម​ពួក​អ្នក​តុលាការ​ស្តាប់​ពាក្យ​ខ្ញុំ ដ្បិត​ព្រះរាជា​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​មិន​តម្កល់ទុក​នូវ​វត្ថុ​អ្វីមួយ សូម្បីតែ​ជីវិត​ក៏​បវារណា​ដែរ កាល​ព្រះរាជា​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ខ្ញុំ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏​ទទួលយក​នូវ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ។ ព្រះរាជា​បាន​ប្រទាន​ព្រះពុទ្ធ​ល្អ​ហើយ អ្នក​ទាំងឡាយ ចូរ​កាត់​នូវ​សេចក្តី​សង្ស័យ​របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំ​នឹង​ស្តាប់​នូវ​ព្រះ​ឱង្ការ​របស់​ព្រះអង្គ ជា​ស្តេច​រក្សា​ផែនដី។ (អ្នក​តុលាការ​ពោល​ថា) យើង​ស្តាប់​ពាក្យ​របស់​ជន​ទាំងពីរ​ហើយ នឹង​កាត់សេចក្តី​សង្ស័យ​ក្នុង​រឿង​នុ៎ះ ដូចតទៅ​នេះ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព ពរ​ទាំងពួង​ដែល​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ហើយ ដល់​ឆ្មាំ​ទា្វ​រនេះ ជា​ពរ​ដែលគេ​ត្រូវតែ​កាន់​យក​ទាំងអស់។ ខ្ញុំ​មិន​តម្កល់ទុក​នូវ​វត្ថុ​អ្វីមួយ សូម្បីតែ​ជីវិត ក៏​បវារណា​ដែរ ខ្ញុំ​ស៊ូ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​លំបាក ដរាបដល់​អស់ជីវិត ប្រសើរ​ជាង។ ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ព្រះអង្គ​នេះ ដែល​ដល់​នូវ​ទុក្ខ​ក្រៃលែង ហើយ​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដែលគេ​ត្រូវតែ​កាន់​យក​ទាំងអស់ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព ព្រះអង្គ​បរាជ័យ​ហើយ គួរតែ​ព្រះ​រាជានុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះ​តថាគត ដល់​ឆ្មាំទ្វារ​នោះ​ចុះ។
ថយ | ទំព័រទី ១៣៦ | បន្ទាប់
ID: 637643076548102878
ទៅកាន់ទំព័រ៖