ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

ឱ! កម្ម​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើល្អ​ហើយ ចំពោះ​បុញ្ញក្ខេត្ត​ដ៏​ប្រសើរ ព្រោះ​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​គ្រឿង​សក្ការ​ចំពោះ​បុញ្ញក្ខេត្ត​ទើប​ខ្ញុំ​ដល់​នូវ​អចល​បទ គឺ​ព្រះនិព្វាន។ មាណព​ណា ជា​ប្រធាន​ខាងដើម បាន​ឲ្យ​ទាន​ដ៏​ប្រសើរ​មិន​ខ្វះខាត នេះ​ជា​ផល​នៃ​ទាន​របស់​មាណព​នោះ។ ព្រោះតែ​ខ្ញុំ​បាន​ថ្វាយ​ឆត្រ ចំពោះ​ព្រះ​សុគត និង​ព្រះសង្ឃ ជា​គណៈសង្ឃ​ដ៏​ឧត្តម ទើបបាន​នូវ​អានិសង្ស ៨ ប្រការ ដ៏​សមគួរ​ដល់​អំពើ​របស់ខ្ញុំ គឺ ខ្ញុំ​មិន​ស្គា​ស់​ត្រជាក់ ១ ក្តៅ ១ ផង់​ធូលី​មិន​ប្រឡាក់ ១ ខ្ញុំ​មិន​មាន​ឧបទ្រព ១ មិន​មាន​ចង្រៃ ១ ខ្ញុំ​ត្រូវ​គេ​គោរព​កោត​ក្រែង​សព្វៗ កាល ១ ខ្ញុំ​មាន​សម្បុរ​ដ៏​សុខុម ១ ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ក្លៀវក្លា ១។ កាល​ខ្ញុំ​អន្ទោល​ទៅ​ក្នុង​ភព​តូច​ធំ ឆត្រ​ទាំង​មួយ​សែន ប្រកបដោយ​គ្រឿងអលង្ការ​គ្រប់មុខ តែង​បាំង​លើ​ក្បាល​របស់ខ្ញុំ ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​បុញ្ញកម្ម​នោះ វៀរលែងតែ​ជាតិនេះ​ចេញ ព្រោះហេតុនោះ បាន​ជា​ក្នុង​ជាតិនេះ ខ្ញុំ​មិន​មាន​ឆត្រ​បាំង តែ​អំពើ​ទាំងអស់​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ហើយ នាំឲ្យ​បាន​នូវ​ឆត្រ​គឺ​វិមុត្តិ។
ថយ | ទំព័រទី ១៤៣ | បន្ទាប់
ID: 637643078569040242
ទៅកាន់ទំព័រ៖