ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

ខ្ញុំ​បាន​កម្រា​លទំាង​ឡាយ គឺ បា​វារ​កៈ​ដ៏​ទន់ អជិន​បវេណី (កម្រាល​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​ស្បែក​ខ្លាឃ្មុំ) ដ៏​ទន់​ក្នុង​ទី​ផ្សេងៗ ១ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​ពូក កាលណា​ខ្ញុំ​រលឹក​ឃើញ​នូវ​ខ្លួន កាលណា​ខ្ញុំ​បាន​ដល់​នូវ​ភាពជា​អ្នកដឹង​ក្តី ខ្ញុំ​មិនមែន​ជា​បុគ្គល​ទទេ គឺជា​អ្នកមាន​គ្រែ គឺ​ឈាន ក្នុង​កាលនោះ ១ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​ពូក។ ព្រោះតែ​ខ្ញុំ​បាន​ថ្វាយ​ខ្នើយ ចំពោះ​ព្រះ​ជិនស្រី និង​ព្រះសង្ឃ​ជា​គណៈសង្ឃ​ខ្ពង់ខ្ពស់ ទើបបាន​អានិសង្ស ៦ ប្រការ ដ៏​សមគួរ​ដល់​អំពើ​របស់ខ្ញុំ គឺ​ខ្ញុំ​រមែង​ដាក់​ក្បាល​ខ្ញុំ​លើ​ខ្នើយ​រោមសត្វ​កែះ ខ្នើយ​ផ្កាឈូក ឬខ្នើយ​ចន្ទន៍ក្រហម គ្រប់​កាល​ទាំងពួង ១ ខ្ញុំ​ញុំាង​ញាណ​ឲ្យ​កើតឡើង​ក្នុង​ធម៌​ទាំងនោះ គឺ មគ្គ​មាន​អង្គ ៨ ដ៏​ប្រសើរ និង​សាមញ្ញ​ផល ៤ អស់​កាល​ជានិច្ច ១ ខ្ញុំ​ញុំាង​ញាណ​ឲ្យ​កើតឡើង​ក្នុង​ធម៌​ទាំងនោះ គឺ ទាន ទមៈ សញ្ញ​មៈ និង​អប្ប​មញ្ញា មាន​រូប​ជា​អារម្មណ៍ គ្រប់​កាល​ទាំងពួង ១ ខ្ញុំ​ញុំាង​ញាណ​ឲ្យ​កើតឡើង​ក្នុង​ធម៌​ទាំងនោះ គឺ​វត្ត​គុណ ការ​ប្រៀបផ្ទឹម​ក្នុង​អាចារៈ និង​កិរិយា គ្រប់​កាល​ទាំងពួង ១
ថយ | ទំព័រទី ១៥៨ | បន្ទាប់
ID: 637643081969196547
ទៅកាន់ទំព័រ៖