ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

ពួក​ជន​ទាំងអស់ តែង​អង្គុយ​លើ​តាំង​ក្តី លើ​បល្ល័ង្ក​ក្តី លើ​តាំង​វែង​ក្តី ព្រះអង្គ​មាន​សេចក្តី​អាណិតអាសូរ​ដល់​សត្វ​ទាំងពួង សូម​គង់​លើ​អាសនៈ​ដ៏​រុងរឿង។ ខ្ញុំ​បាន​និម្មិត​តាំង​ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ​ទាំងពួង ជា​អាសនៈ​ដែល​ខ្ញុំ​និម្មិត​ដោយ​ឫទ្ធិ ថ្វាយព្រះ​មហាមុនី ព្រះនាម​បិយ​ទស្សី ក្នុងខណៈនោះ។ កាល​ព្រះអង្គ​គង់​លើ​តាំង​កែវ​ដែល​និម្មិត​ដោយ​ឫទ្ធិ ខ្ញុំ​បាន​ថ្វាយ​ផ្លែ​ព្រីង​ប៉ុន​ក្អម ក្នុងខណៈនោះ។ ព្រះ​មហាមុនី ទ្រង់​ញុំាង​សេចក្តី​រីករាយ​ឲ្យ​កើត​ដល់​ខ្ញុំ ហើយ​ទ្រង់​សោយ (ផ្លែ​ព្រីង​នោះ) គ្រានោះ ខ្ញុំ​ញុំាង​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា ហើយ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​សាស្តា។ ចំណែក​ព្រះមានព្រះភាគ ព្រះនាម​បិយ​ទស្សី ព្រះអង្គ​ប្រសើរ​បំផុត​ក្នុង​លោក ប្រសើរ​ជាង​នរៈ ទ្រង់​គង់​លើ​អាសនៈ​កែវ ហើយ​ត្រាស់​គាថា​ទាំងនេះ​ថា
 បុគ្គល​ណា បាន​ថ្វាយ​តាំង​ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ និង​ផ្លែ​ព្រីង​ទិព្វ ដល់​តថាគត ក្នុង​កាលនោះ តថាគត​នឹង​សរសើរ​បុគ្គល​នោះ អ្នក​ទាំងឡាយ ចូរ​ស្តាប់ តថាគត​នឹង​សម្តែង​ដូចតទៅ​នេះ
ថយ | ទំព័រទី ២៤៧ | បន្ទាប់
ID: 637643123907182693
ទៅកាន់ទំព័រ៖