ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៤

កាលនោះ ខ្ញុំ​អង្គុយ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ខ្លួន ហើយ​គិត​យ៉ាងនេះ​ថា ព្រះពុទ្ធ​កើតឡើង​ហើយ​ក្នុង​លោក ឯទេយ្យធម៌​របស់​អាត្មាអញ​មិន​មាន អាត្មាអញ​មានតែ​សាដក​មួយ​នេះ បើ​អាត្មាអញ​មិន​មានការ​ឲ្យ​អ្វីមួយ​ទេ នោះ​ការ​ពាល់ត្រូវ​នូវ​នរក​នាំមក​នូវ​ទុក្ខ ហេតុ​នោះ អាត្មាអញ នឹង​បណ្តុះ​ទក្ខិណាទាន។ លុះ​ខ្ញុំ​គិត​យ៉ាងនេះ​រួចហើយ ក៏​ញុំាង​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា ខ្ញុំ​បាន​យក​សំពត់​មួយ​ថ្វាយព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ លុះ​ថ្វាយ​សំពត់​មួយ​រួចហើយ ក៏​ស្រែក​ហ៊ោ​ឡើង​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​មាន​ព្យាយាម ជាម​ហា​មុនី បើ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​ពិត សូម​ចម្លង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ផង។ ព្រះសម្ពុទ្ធ​ព្រះ​នាម​បទុមុ​ត្ត​រៈ ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​លោក ទ្រង់​គួរ​ទទួល​គ្រឿងបូជា កាល​សម្តែង​ទាន​របស់ខ្ញុំ ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​អនុមោទនា​ដល់​ខ្ញុំ​ថា កុលបុត្ត​នេះ នឹង​មិនទៅ​កាន់​វិនិបាត​អស់​មួយ​សែន​កប្ប ដោយ​ផល​នៃ​សំពត់​មួយ​នេះ​ផង ដោយ​ការ​តម្កល់ទុក​នូវ​ចេតនា​ផង នឹង​បាន​កើតជា​ព្រះ​ឥន្រ្ទ គ្រង​ទេវ​រាជ្យ​អស់ ៣៦ ដង នឹង​កើតជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ ៣៣ ដង
ថយ | ទំព័រទី ៤៨ | បន្ទាប់
ID: 637643035567634229
ទៅកាន់ទំព័រ៖