ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ខ្ញុំ​បាន​លើក​ផ្គង​នូវ​របស់​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ជា​ប្រញាប់ បង្អោន​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​លោកនាយក ខ្ញុំ​បាន​ថ្វាយ​ផ្លែឈើ បាន​បូជា​ផ្កា​ភ្លៅនាង​ដល់​ព្រះពុទ្ធ។ ខ្ញុំ​លាប​នូវ​ខ្លឹមចន្ទន៍ ហើយ​បាន​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​សាស្តា ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា រីករាយ​ដោយ​បីតិ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ។ ក្នុង​កាលនោះ ព្រះ​សុ​មេ​ធៈ ជា​លោកនាយក ដែល​កំពុង​គង់​លើ​ស្បែក​ខ្លា ទ្រង់​ញុំាង​ខ្ញុំ​ឲ្យ​រីករាយ ហើយ​ទ្រង់​សម្តែង​នូវ​កុសលកម្ម​របស់ខ្ញុំ​ថា
 ក្នុង​កប្ប​ទី ២.៥០០ បុគ្គល​នេះ នឹង​ត្រេកអរ​ក្នុង​ទេវលោក ដោយហេតុ​ទាំងពីរ​យ៉ាង គឺ​ដោយ​ការ​ឲ្យ​នូវ​ផ្លែឈើ​នេះ​ផង ដោយ​ការ​ឲ្យ​គ្រឿងក្រអូប និង​កម្រងផ្កា​នេះ​ផង។ បុគ្គល​នេះ នឹង​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​មិន​ឱនថយ ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​ខ្លួន ក្នុង​កប្ប​ទី ២. ៦០០ បុគ្គល​នេះ​នឹង​ដល់​នូវ​ភាពជា​មនុស្ស។ នឹង​បាន​ជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ មាន​សមុទ្រ​ទាំង ៤ ជា​ព្រំប្រទល់ ទាំង​មាន​ឫទ្ធិ​ធំ ឯទីក្រុង​ឈ្មោះ​វេក​រៈ ជា​ក្រុង​ដែល​វិស្សុកម្ម​ទេវបុត្រ​និមិ្មត​ថ្វាយ។
ថយ | ទំព័រទី ១៧២ | បន្ទាប់
ID: 637643746407849719
ទៅកាន់ទំព័រ៖