ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

សុមេធ​តាបស​នេះ តំ​កល់​ទុក​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ហើយ ធ្វើ​នូវ​ទុក្ករកិរិយា នឹង​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ជា​ព្រះសម្ពុទ្ធ មានយស​ធំ ក្រោមម្លប់​នៃ​អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស។ ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​ឧបតិស្សៈ ១ ឈ្មោះ​កោ​លិ​តៈ ១ នឹង​បាន​ជា​សាវ័ក​ដ៏​ប្រសើរ ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ឧបដ្ឋាក​មាន​នាម​ថា អាន្ទន នឹង​បម្រើ​នូវ​ព្រះ​ជិនស្រី​អង្គ​នេះ។ ភិក្ខុនី​ឈ្មោះ​ខេមា ១ ឈ្មោះ​ឧប្បល​វណ្ណា ១ នឹង​បាន​ជា​សា​វិ​កាដ​៏​ប្រសើរ គហបតី​ឈ្មោះ​ចិត្តៈ ១ ឈ្មោះ​អា​ឡវកៈ ១ នឹង​បាន​ជា​ឧបាសក​ដ៏​ប្រសើរ។ នាង​ខុ​ជ្ជុ​ត្ត​រា ១ នាង​នន្ទ​មាតា ១ នឹង​បាន​ជា​ឧបា​សិ​កាដ​៏​ប្រសើរ ដើមឈើ​សម្រាប់​ត្រាស់​ដឹង​នៃ​អ្នកប្រាជ្ញ​អង្គ​នេះ គេ​ហៅថា អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស។
 ពួក​មនុស្ស និង​ទេវតា បានឮ​ព្រះពុទ្ធដីកា​នេះ នៃ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​បុគ្គល​ស្វែងរក​នូវ​គុណ​ដ៏​ធំ ឥតមាន​បុគ្គល​ណា​សើ្ម ក៏​មានចិត្ត​រីករាយ នាំគ្នា​ធ្វើ​អញ្ជលី​នមស្ការ។ បពិត្រ​ព្រះ​មហាមុនី កាលនោះ ខ្ញុំ​ជា​មាណព ឈ្មោះ​មេឃៈ អ្នក​សិក្សា​ប្រពៃ បានឮ​ពាក្យ​ព្យាករណ៍​ដ៏​ប្រសើរ​នៃ​សុមេធ​តាបស។
ថយ | ទំព័រទី ១៨៨ | បន្ទាប់
ID: 637643750914880874
ទៅកាន់ទំព័រ៖