ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ខ្ញុំ​បាន​អុជ​ប្រទីប​ក្នុង​ទី​ជិត​ជើងថ្ករ ប្រទីប​របស់ខ្ញុំ​ឆេះ​នៅ​ដរាប​ព្រះអាទិត្យ​រះ​ឡើង។ ខ្ញុំ​បាន​លះបង់​នូវ​រាងកាយ​ជា​របស់​មនុស្ស ទៅ​កើត​ឯឋាន​តាវត្តិង្ស ដោយ​កម្ម​ដែល​ខ្លួន​ធ្វើល្អ​ហើយ​នោះ​ផង ដោយ​កា​រតំ​កល់​ចេតនា​នោះ​ផង។ វិមាន​របស់ខ្ញុំ ដែល​បុញ្ញកម្ម​ធ្វើល្អ​ហើយ ក្នុង​ឋាន​តាវត្តិង្ស​នោះ គេ​រមែង​ស្គាល់​ថា វិមាន​ឈ្មោះ​ឯក​ទីប ព្រោះ​មាន​ប្រទីប​មួយ​សែន​រុងរឿង​ក្នុង​វិមាន​របស់ខ្ញុំ​នោះ។ រាងកាយ​របស់ខ្ញុំ រមែង​រុងរឿង​សព្វកាល ដូច​ព្រះអាទិត្យ​កាល​រះ​ឡើង ពន្លឺ​សរីរៈ​របស់ខ្ញុំ រមែង​មាន​សព្វៗកាល ជាង​ពន្លឺ​ទាំងឡាយ។ ខ្ញុំ​មាន​ភ្នែក​មើលឃើញ​ទៅ​ខាងក្រៅ​ជញ្ជាំង ខាងក្រៅ​ភ្នំ កន្លងភ្នំ​មួយ​រយ​យោជន៍​ជុំវិញ។ ខ្ញុំ​បាន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ទេវលោក អស់ ៧៧ ដង បាន​សោយរាជ្យ ជា​ស្តេច​ទេវតា​អស់ ៣១ ដង។ ខ្ញុំ​បាន​ជា​សេ្តច​ចក្រពត្តិ អស់ ២៨ ដង សោយ​បទេស​រាជ្យ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ រាប់​ជាតិ​មិន​អស់។
ថយ | ទំព័រទី ២៤ | បន្ទាប់
ID: 637643676591638192
ទៅកាន់ទំព័រ៖