ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ពន្លឺ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​ក្នុង​ដងព្រៃ​ទាំងប៉ុន្មាន ក៏​កើតមានឡើង កាលនោះ ព្រៃធំ​ក៏​ភ្លឺ​ច្រ​វ៉ាត់​ដោយ​អានុភាព​របស់​ព្រះពុទ្ធ។ ខ្ញុំ​ឃើញ​បាដិហារ្យ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ ព្រះអង្គ​មិន​ញាប់ញ័រ​ដោយ​លោកធម៌ ខ្ញុំ​យក​ស្លឹក​ខ្ចប់​ផ្លែឈើ ហើយ​រែក​ដើរមក។ ខ្ញុំ​បាន​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះសម្ពុទ្ធ ហើយ​ថ្វាយ​ផ្លែ​នោះ​ទាំង​អម្រែក ព្រះសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​អនុគ្រោះ​ដល់​ខ្ញុំ ទ្រង់​ត្រាស់​ព្រះពុទ្ធដីកា​នេះ​ថា អ្នក​ចូរ​រែក​នូវ​អម្រែក តាម​ក្រោយ​តថាគត​មក កាលបើ​សង្ឃ​ឆាន់​ហើយ បុណ្យ​នឹង​មានដល់​អ្នក។ ខ្ញុំ​យក​កញ្ចប់​នោះ ប្រគេន​ភិក្ខុសង្ឃ ខ្ញុំ​ញុំាង​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​នោះ​ហើយ ក៏បាន​ទៅ​កើត​ឯតុសិត។ ខ្ញុំ​ប្រកបដោយ​របាំ​ទិព្យ ចម្រៀង​ទិព្យ គ្រឿង​ប្រគំ​ទិព្យ ក្នុង​ឋានសួគ៌​នោះ ហើយ​សោយ​យស​បរិវារ​ដោយ​បុញ្ញកម្ម​នោះ។ ខ្ញុំ​ចូល​ទៅ​យក​កំ​ណើ​តណាៗ ទោះជា​ទេវតា ឬជា​មនុស្ស ការ​ខ្វះខាត​ភោគ​សម្បត្តិ​របស់ខ្ញុំ មិន​មាន នេះ​ជា​ផល​នៃ​ផល​ទាន។
ថយ | ទំព័រទី ២៥៣ | បន្ទាប់
ID: 637643789762089145
ទៅកាន់ទំព័រ៖