ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ព្រះ​ជិនស្រី​ទ្រង់​ឆ្លងផុត​សេចក្តី​សង្ស័យ មិន​មាន​មានះ មានគុណ​ប្រមាណ​មិនបាន មិន​មាន​ឧបមា ទ្រង់​កន្លង​នូវ​គន្លង​ពាក្យ​ទាំងពួង ដល់​នូវ​ទី​បំផុត​នៃ​នេយ្យ​ធម៌​ទាំងពួង។ សេចក្តី​ជ្រះថ្លា ក្នុង​ព្រះ​ជិនស្រី​ដ៏​ប្រសើរ ដូច​ព្រះ​អា​តិ​ទ្យ​នោះ ជា​គុណ​នាំមក​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ឈ្មោះ​អមតៈ ព្រោះហេតុនោះ សេចក្តី​ជឿស៊ប់​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​ក្តី ព្រះធម៌​ក្តី ព្រះសង្ឃ​ក្តី មានប្រយោជន៍​ច្រើន។ ខ្ញុំ​កំពុង​ពណ៌នា​គុណ​នៃ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ ជាទី​ពឹង​នៃ​សត្វ​ក្នុង​ត្រៃលោក ដោយ​គុណ​ទាំងឡាយ មាន​យ៉ាងនេះ​ជាដើម ហើយ​សំដែង​ធម្មកថា​ក្នុង​កណ្តាល​បរិស័ទ។ ខ្ញុំ​ច្យុត​ចាក​អត្តភាព​នោះ​ហើយ ទទួល​សេចក្តី​សុខ​ច្រើន ក្នុង​ភព​តុសិត លុះ​ច្យុត​ចាក​តុសិត​នោះ មក​កើត​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស ជា​អ្នកមាន​ក្លិនក្រអូប។ ខ្យល់​ដង្ហើមចេញ​របស់ខ្ញុំ​ក្តី ក្លិន​មាត់​ក្តី ក្លិន​កាយ​ក្តី ដូចគ្នា ក្លិន​របស់ខ្ញុំ​នោះ ក្រអូប​សព្វ​ជានិច្ច។
ថយ | ទំព័រទី ២៨០ | បន្ទាប់
ID: 637643797307714057
ទៅកាន់ទំព័រ៖