ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ក្លិន​មាត់​របស់ខ្ញុំ ដូច​ក្លិន​ផ្កាឈូក ឬផ្កា​ឧប្បល និង​ផ្កា​ចម្បា​សព្វៗ កាល ទាំង​សរីរៈ​របស់ខ្ញុំ ប្រសើរ​ផុត​គេ តែង​ផ្យា​យទៅ​សព្វៗ កាល ដូច្នោះ​ដែរ។ សេចក្តី​អស្ចារ្យ​យ៉ាង​ក្រៃលែង​ទាំងអស់​នោះ ជា​ផល​នៃ​សេចក្តី​សរសើរ​នូវ​គុណ អ្នក​ទាំងអស់គ្នា ចូរ​ស្តាប់​នូវ​ភាសិត​របស់ខ្ញុំ ដោយចិត្ត​នឹងនួន​ចុះ។ លុះ​ខ្ញុំ​សរសើរ​ពុទ្ធគុណ ជាទី​មក​នៃ​ប្រយោជន៍ ទាំង​នាំមក​នូវ​សេចក្តី​សុខ ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ស្អាត ជា​សង្ឃ​ខ្វល់ខ្វាយ​តែ​នឹង​សេចក្តី​ព្យាយាម​ក្នុង​ធម៌​ទាំងពួង។ ព្រះសម្ពុទ្ធ​ដ៏​ទ្រង់​យស ទ្រង់​មាន​សេចក្តី​សុខ ទ្រង់​ត្រេកអរ ទ្រង់​រុងរឿង ជាទីស្រឡាញ់ ទាំង​គួរ​រមិលមើល ទ្រង់​ពោល​ប្រដៅ មិន​មាន​បុគ្គល​មើលងាយ មិន​មានទោស មាន​ប្រាជ្ញា។ កាលបើ​ព្រះជន្មាយុ​អស់ហើយ បុគ្គល​អ្នក​គប់​រក​នូវ​ព្រះពុទ្ធ តែង​បាន​ព្រះនិព្វាន​ដោយ​ងាយ ខ្ញុំ​នឹង​សម្តែង​នូវ​ហេតុ​នៃ​គុណ​ទាំងឡាយ​នោះ អ្នក​ទាំងឡាយ ចូរ​ស្តាប់​ហេតុ​នោះ​ដោយ​គោរព​ចុះ។
ថយ | ទំព័រទី ២៨១ | បន្ទាប់
ID: 637643797564120371
ទៅកាន់ទំព័រ៖