ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ខ្ញុំ​ធ្វើ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​ពួក​ជន ខ្ញុំ​ពោល​សរសើរគុណ​ព្រះសម្ពុទ្ធ ខ្ញុំ​បា្រ​កដ​ដូច​ព្រះចន្ទ​ក្នុង​សរទកាល ខ្ញុំ​ជាទីស្រឡាញ់ គួរ​រមិលមើល​ដោយសារ​ហេតុ​នោះ។ ខ្ញុំ​សរសើរ​ព្រះ​សុគត​ដោយ​វាចា​សព្វគ្រប់ ដោយអំណាច​នៃ​សេចក្តី​អង់អាច ព្រោះហេតុនោះ ទើប​ខ្ញុំ​មាន​នាម​ថា វង្គី​សៈ ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ដ៏​វិចិត្រ។ បពិត្រ​ព្រះ​មហាមុនី ពួក​ជនពាល​ណា ដល់​នូវ​សេចក្តី​សង្ស័យ ហើយ​មើលងាយ ខ្ញុំ​សង្កត់សង្កិន​ជនពាល​ទាំងនោះ ដោយ​ការ​គ្រប​សង្កត់ តាម​ធម៌​របស់​ខ្លួន​នោះ។ ខ្ញុំ​នាំចេញ​នូវ​កិលេស​ទាំងឡាយ​របស់​សត្វ ដោយ​ការ​សរសើរ​នូវ​ព្រះពុទ្ធ ទើប​ខ្ញុំ​មានចិត្ត​មិន​ប្រឡាក់​កិលេស ដោយ​កម្លាំង​នៃ​កម្ម​នោះ។ ខ្ញុំ​ញុំាង​ប្រាជ្ញា​ឲ្យ​កើត ដល់​ជន​ជា​អ្នក​ស្តាប់ ជា​អ្នក​សម្តែង​នូវ​ពុទ្ធានុស្សតិ ព្រោះហេតុនោះ ទើប​ខ្ញុំ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា ជា​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​អត្ថ​ដ៏​ល្អិត។
ថយ | ទំព័រទី ២៨៣ | បន្ទាប់
ID: 637643798033339100
ទៅកាន់ទំព័រ៖