ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ខ្ញុំ​បាន​ជា​ព្រះឥន្ទ សោយរាជ្យ​ជា​សេ្តច​នៃ​ទេវតា អស់ ៣៣ ដង បាន​សោយរាជ្យ​ដ៏​ធំ ជា​សេ្តច​ចក្រពត្តិ អស់ ៣០ ដង បាន​សោយ​ប្រទេស​រាជ្យ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ រាប់​ជាតិ​មិន​អស់ ខ្ញុំ​សោយ​នូវ​យស​ក្នុង​ទេវលោក និង​មនុស្សលោក។ ក្នុង​កាលដែល​ដល់​នូវ​ភព​ជាទីបំផុត ខ្ញុំ​បាន​លះបង់​សម្បត្តិ​ទាំងអស់ ព្រមទាំង​សក់​ដែល​កោរ​កាត់ រួចហើយ​ចូល​ទៅកាន់​ផ្នួស។ ម្យ៉ាងទៀត កាល​ខ្ញុំ​ពិចារណា​នូវ​សាកសព​ដោយ​កិរិយា​អស់​ទៅ និង​ការ​សូន្យ​ទៅ ក៏បាន​សម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត ដោយ​ការ​បំពេញ​នូវ​សិក្ខា ក្នុង​កាលមុន។ ទាន​ដ៏​ប្រសើរ ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យហើយ​ដោយ​ប្រពៃ ទាន​កើតឡើង​ដោយដៃ ខ្ញុំ​បាន​ប្រកប​ប្រពៃ​ហើយ ខ្ញុំ​ជា​បុគ្គល​បាន​ដល់​នូវ​អចល​បទ គឺ​និព្វាន ដោយ​យាគុ​ទាន​នោះ​ឯង។ ខ្ញុំ​មិនដែល​ស្គាល់​សេចក្តី​សោក សេចក្តី​ខ្សឹកខ្សួល ការ​ឈឺថ្កាត់ ក្រវល់ក្រវាយ និង​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ចិត្ត ដែល​កើត​ឡើយ នេះ​ជា​ផល​នៃ​យាគុ​ទាន។
ថយ | ទំព័រទី ២៩ | បន្ទាប់
ID: 637643677899138728
ទៅកាន់ទំព័រ៖