ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

បាន​ជា​សេ្តច​ចក្រពត្តិ អស់ ៥០០ ដង បាន​សោយ​ប្រទេស​រាជ្យ​ដ៏​ទូលាយ​រាប់​ជាតិ​មិន​អស់។ ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​បាន​សេចក្តី​សុខ​ក្នុង​ទី​ទាំងពួង ដោយ​អានិសង្ស​នៃ​កម្ម​នោះ លុះដល់​បច្ឆិមភព ខ្ញុំ​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​ព្រាហ្មណ៍​ទ័លក្រ ខ្វះខាត​គ្រឿង​ស្លៀកពាក់ និង​គ្រឿង​បរិភោគ នៅក្នុង​ក្រុង​គិរិ​ព្វ​ជៈ ជា​ក្រុង​ខ្ពង់ខ្ពស់ បាន​ប្រគេន​ចង្ហាន់​មួយ​វែក ដល់​ព្រះ​សារីបុត្ត ជាតា​ទិ​បុគ្គល។ កាលដែល​ខ្ញុំ​មាន​វ័យចាស់​ចម្រើនឡើង បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​អារាម ក្នុង​កាលនោះ ឥតមាន​ភិក្ខុ​ណា ហ៊ាន​បំបួស​ខ្ញុំ ដែល​ចាស់​គ្រាំគ្រា មាន​កម្លាំង​ថមថយ​ទេ។ ព្រោះហេតុនោះ បាន​ជា​ខ្ញុំ​កើតទុក្ខ មាន​សម្បុរ​ខ្លួន​អាប់អន់ មាន​សេចក្តី​សោក កាលនោះ ព្រះ​មហាមុនី មាន​សេចក្តី​ករុណា​ធំ លុះ​ឃើញ​ហើយ​ត្រាស់​សួរ​ខ្ញុំ​ថា
ថយ | ទំព័រទី ៣៤៥ | បន្ទាប់
ID: 637643828466012997
ទៅកាន់ទំព័រ៖