ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

មានមុខ​ជ្រះថ្លា​ដោយ​បីតិ ទាំង​មានទ្រព្យ​ប្រសើរ គឺ​សទ្ធា​ជាប់​តាម​ហើយ មាន​រោម​ដ៏​រៀ​វង​ឡើង រីករាយ ឥត​កម្រើក​ដូចជា​ដុំ​ឈើ។ បុរស​នុ៎ះ ប្រាថ្នា​នូវ​តំណែង​នៃ​ភិក្ខុ​អ្នកមាន​សច្ចៈ​ជា​របស់​ខ្លួន ទ្រទ្រង់នូវ​ចីវរ​សៅហ្មង​នោះ មាន​អធ្យាស្រ័យ​តាំងនៅ​ក្នុង​គុណ​នៃ​ភិក្ខុ​នោះ។ លុះ​ខ្ញុំ​ស្តាប់​ព្រះពុទ្ធ​តម្រាស់​នោះ​ហើយ ក៏​កើត​សេចក្តី​រីករាយ ក្រាប​ទៀប​ព្រះ​ជិនស្រី​ដោ​យសិរ្សៈ ធ្វើ​នូវ​អំពី​ល្អ ក្នុង​សាសនា​ព្រះ​ជិនស្រី ដរាបដល់​អស់ជីវិត។ ដោយ​អំពើ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើល្អ​នោះ​ផង ដោយ​កា​រតំ​កល់​ទុក​នូវ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​នោះ​ផង លុះ​ខ្ញុំ​លះបង់​រាងកាយ​ជា​របស់​មនុស្ស​ហើយ ក៏បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ឋាន​តាវត្តិង្ស។ ដោយ​អំពើ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ដុត​ថ្នាក់ ក្នុង​បដិ​ក្ក​មន​សាលា ខ្ញុំ​ត្រូវ​វេទនា​គ្រប​សង្កត់ ឆេះ​នៅក្នុង​នរក​អស់​មួយ​ពាន់​ឆ្នាំ​គត់។ ដោយ​សំណល់​កម្ម​នោះ ខ្ញុំ​បាន​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​មនុស្ស មាន​លក្ខណៈ​គេ​ស្គាល់​បាន​តាមលំដាប់ អស់ ៥០០ ជាតិ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៥០ | បន្ទាប់
ID: 637643829655387851
ទៅកាន់ទំព័រ៖