ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ខ្ញុំ​បាន​ជា​ព្រះឥន្ទ សោយរាជ្យ​ជា​ស្តេច​នៃ​ទេវតា អស់ ៥០ ដង ទាំង​បាន​ជា​សេ្តច​ចក្រពត្តិ អស់ ៨០ ដង។ ខ្ញុំ​បាន​សោយរាជ្យ​ជា​ក្សត្រ​ប្រទេស​រាជ្យ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ រាប់​ជាតិ​មិន​អស់ ខ្ញុំ​ជា​បុគ្គល​មាន​សេចក្តី​សុខ មានយស នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​គ្រែ។ កាល​ខ្ញុំ​ច្យុត​ចាក​ទេវលោក មកកាន់​ភព​ជា​របស់​មនុស្ស​វិញ ទីសម្រាប់​ដេក​ដ៏​ល្អ​មានតម្លៃ​ច្រើន ក៏​កើត​ឡើង​ឯងៗ សម្រាប់​ខ្ញុំ។ នេះ​រាងកាយ​ខាងក្រោយ​បំផុត​របស់ខ្ញុំ ភព​ជាទីបំផុត​របស់ខ្ញុំ កំពុងតែ​ប្រព្រឹត្តទៅ ថ្ងៃនេះ ទីសម្រាប់​ដេក ក៏​កើតឡើង (សម្រាប់​ខ្ញុំ) ក្នុង​កាល​ជាទី​ដេក។ ក្នុង​កប្ប​ទី ៩៤ អំពី​កប្ប​នេះ ព្រោះ​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រគេន​គ្រែ ក្នុង​កាលនោះ ខ្ញុំ​មិនដែល​ស្គាល់​ទុគ្គតិ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ថ្វាយ​គ្រែ។ កិលេស​ទាំងឡាយ ខ្ញុំ​បាន​ដុត​បំផ្លាញ​ហើយ ភព​ទាំងអស់ ខ្ញុំ​គាស់រំលើង​ចោល​ហើយ ខ្ញុំ​ជា​បុគ្គល​មិន​មាន​អាសវៈ ដូចជា​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ​កាត់​ផ្តាច់​នូវ​ទន្លីង។ ឱ! ដំណើរ​ដែល​ខ្ញុំ​មក​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះពុទ្ធ​របស់ខ្ញុំ ជា​ដំណើរ​ល្អ​ហ្ន៎ វិជ្ជា ៣ ខ្ញុំ​បាន​ដល់​តាមលំដាប់​ហើយ សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើរួចហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៦ | បន្ទាប់
ID: 637643679598982085
ទៅកាន់ទំព័រ៖