ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

មាន​ប្រាជ្ញា​ច្រើន មាន​ព្យាយាម​ធំ មាន​ឈាន​ធំ មាន​គតិ​ធំ ប្រកបដោយ​មហាករុណា ជាទី​ពឹង​នៃ​សត្វលោក ទ្រង់​កំចាត់​បង់​នូវ​ងងឹត​ធំ គឺ​មោហៈ។ ព្រះអង្គ​ជាកំពូល​នៃ​ត្រៃលោក ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​ចិត្ត​សត្វ ជា​អ្នកប្រាជ្ញ កាល​ទូន្មាន​នូវ​វេនេយ្យសត្វ​ហើយ ទ្រង់​សម្តែង​ធម៌​ច្រើន។ ព្រះ​ជិនស្រី ទ្រង់​សរសើរ​នូវ​បុគ្គល​អ្នកមាន​ឈាន ត្រេកអរ​ក្នុង​ឈាន មាន​ព្យាយាម មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់ មិន​ល្អក់ ទ្រង់​ញុំាង​ពួក​ជន​ឲ្យ​ត្រេកអរ​ក្នុង​កណ្តាល​បរិស័ទ។ កាលនោះ ខ្ញុំ​ជា​ព្រាហ្មណ៍ ដល់​នូវ​ត្រើយ​នៃ​វេទ នៅក្នុង​ក្រុង​ហង្ស​វតី លុះ​ស្តាប់ធម៌​ហើយ មានចិត្ត​រីករាយ ទើប​ប្រាថ្នា​នូវ​តំណែង​នោះ។
គ្រានោះ ព្រះ​ជិនស្រី ជានា​យក ទ្រង់ព្យាករ​ក្នុង​កណ្តាល​នៃ​ជំនុំ​សង្ឃ​ថា ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍ អ្នក​ចូរ​ត្រេកអរ​ចុះ អ្នក​នឹង​បាន​នូវ​តំណែង​នុ៎ះ ដូច​ចិត្ត​ប៉ុនប៉ង​ពុំខាន។
ថយ | ទំព័រទី ៣៦២ | បន្ទាប់
ID: 637643832944919108
ទៅកាន់ទំព័រ៖