ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ព្រះអង្គ​ឈ្នះ​មារ ព្រមទាំង​សេនា ហើយ​ញុំាង​អាសវៈ​ឲ្យអស់ ទ្រង់​ឆ្លង​អន្លង់​គឺ​ភព បាន​ជា​ព្រះពុទ្ធ​ក្នុង​មនុស្សលោក និង​ទេវលោក។ ទ្រង់​ស្តេច​ទៅកាន់​ព្រៃ ឈ្មោះ​ឥសិបតនៈ ទូន្មាន​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ តពីនោះមក ព្រះមានព្រះភាគ ក៏​ស្តេច​ទៅ​ក្នុង​ទី​នោះៗ ហើយ​ទូន្មាន (សត្វ)។ ព្រះមានព្រះភាគ​នោះ កាល​ទូន្មាន​ពួក​សត្វ​ដែល​គួរ​ទូន្មាន សង្រ្គោះ​នូវ​មនុស្ស និង​ទេវតា រួច​ស្តេច​ចូល​ទៅ​ឯភ្នំ​ក្នុង​ដែន​មគធៈ កាលនោះ ព្រះ​ជិនស្រី ទ្រង់​គង់ (លើ​ភ្នំ​នោះ)។ ពេលនោះ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ព្រះបាទ​សុទ្ធោទនៈ ជា​ភូមិបាល​បញ្ជូន​ទៅ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏​ទៅ លុះ​ខ្ញុំ​បានឃើញ​ព្រះ​ទសពល​ហើយ ក៏​បួស​បាន​ជា​អរហន្ត។ ខ្ញុំ​បាន​អារាធនា​ព្រះពុទ្ធ ព្រះអង្គ​ស្វែងរក​នូវ​គុណ​ដ៏​ធំ ឲ្យ​ចូល​ទៅកាន់​ក្រុង​កបិលពស្តុ លំដាប់នោះ ខ្ញុំ​ទៅ​ម្តង​ទៀត បាន​ញុំាង​មហាត្រកូល​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា។ ព្រះ​ជិនស្រី ត្រេកអរ​ក្នុង​គុណ​នោះ ព្រះអង្គ​ជា​បុរស​ប្រសើរ ជានា​យក​ដ៏​វិសេស បាន​តាំង​ខ្ញុំ​ថា​ជា​អ្នក​ប្រសើរ​ជាង​សាវ័ក អ្ន​កញុំាង​ត្រកូល​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា។
ថយ | ទំព័រទី ៣៩១ | បន្ទាប់
ID: 637643840160856519
ទៅកាន់ទំព័រ៖