ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ជគតិ​វគ្គ ទី៤៦
ជគតិ​ទាយ​កត្ថេ​រាប​ទាន ទី១


 [៤១] ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា មានចិត្ត​រីករាយ បាន​ឲ្យ​គេ​ពូន​ផែនដី ជិត​ដើមពោធិ​ព្រឹក្ស​ដ៏​ឧត្តម​របស់​ព្រះ​មហាមុនី ព្រះនាម​ធម្ម​ទស្សី។ ខ្ញុំ​របូត​ធ្លាក់​ក្នុង​ជ្រោះ​ក្តី អំពី​ភ្នំ​ក្តី អំពី​ដើមឈើ​ក្តី រមែង​បាន​នូវ​ទីពឹង នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ពូន​ផែនដី។ ចោរ​ទាំងឡាយ មិន​ហ៊ាន​បៀតបៀន​ខ្ញុំ ក្សត្រ​ទាំងឡាយ មិន​ហ៊ាន​មើលងាយ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​កន្លង​ផុត​នូវ​សត្រូវ​ទាំងពួង នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ពូន​ផែនដី។ ខ្ញុំ​កើត​ក្នុង​កំ​ណើ​តណាៗ ទោះជា​ទេវតា ឬជា​មនុស្ស អ្នកផង​តែង​បូជា​ក្នុង​ទី​ទាំងពួង នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ពូន​ផែនដី។ ក្នុង​កប្ប​ទី ១.៨០០ អំពី​កប្ប​នេះ ព្រោះ​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​គេ​ពូន​ផែនដី ក្នុង​កាលនោះ ខ្ញុំ​មិនដែល​ស្គាល់​ទុគ្គតិ នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ពូន​ផែនដី។ កិលេស​ទាំងឡាយ ខ្ញុំ​ដុត​បំផ្លាញ​ហើយ ភព​ទាំងពួង ខ្ញុំ​ដក​ចោល​ហើយ ខ្ញុំ​មិន​មាន​អាសវៈ ព្រោះ​បាន​កាត់​ចំណង ដូចជា​ដំរី​កាត់​ផ្តាច់​នូវ​ទន្លីង។
ថយ | ទំព័រទី ១០៧ | បន្ទាប់
ID: 637643710965037086
ទៅកាន់ទំព័រ៖