ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៥

ខ្ញុំ​បាន​សោយ​ទេវ​រាជ្យ ជា​ស្តេច​នៃ​ទេវតា​អស់ ៥១ ដង បាន​ជា​សេ្តច​ចក្រពត្តិ​អស់ ៣១ ដង បាន​សោយ​ប្រទេស​រាជ្យ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ រាប់​ជាតិ​មិន​អស់។ ខ្ញុំ​បាន​សោយ​នូវ​បុណ្យ​របស់​ខ្លួន ដល់​នូវ​សេចក្តី​សុខ​ក្នុង​ភព​តូច និង​ភព​ធំ។ កាល​ខ្ញុំ​អន្ទោល​ទៅ​ក្នុង​ភព​តូច និង​ភព​ធំ តែង​នឹកឃើញ​នូវ​សញ្ញា​នោះ តែ​មិន​អាច​នឹង​ចាក់ធ្លុះ​នូវ​និព្វាន ជា​បទ​មិន​ឃ្លៀងឃ្លាត​បាន ដោយហេតុ​ណាមួយ​ឡើយ។ មាន​សមណៈ​មួយ​រូប មាន​ឥន្ទ្រិយ​អប់រំ​ហើយ គង់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នៃ​បិតា​របស់ខ្ញុំ ហើយ​សម្តែង​នូវ​គាថា ពោល​នូវ​អនិច្ចតាធម៌​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ​ថា ឱហ៎្ន សង្ខារ​ទាំងឡាយ​មិន​ទៀង​ទេ មាន​កិរិយា​កើតឡើង និង​ការ​វិនាស​ទៅវិញ​ជា​ធម្មតា លុះ​កើតឡើង​ហើយ រមែង​រលត់​ទៅវិញ លុះតែ​ការ​រម្ងាប់​នូវ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​នោះ ទើប​នាំមក​នូវ​សេចក្តី​សុខ។ ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់ធម៌ ព្រមទាំង​គាថា ហើយ​នឹកឃើញ​នូវ​សញ្ញា​ទាំងពួង អង្គុយ​លើ​អាសនៈ​មួយ ក៏​ដល់​នូវ​ព្រះ​អរហត្ត។
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 637643687737380837
ទៅកាន់ទំព័រ៖