ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

កាលណា ព្រះរាជបុត្រ​ទាំងនោះ ដល់​នូវ​វ័យ​ចម្រើនឡើង កំពុង​លេងល្បែង​ក្នុងទឹក បានឃើញ​ស្លឹក និង​ផ្កាឈូក​សំយុង​ចុះ (មានចិត្ត​នឿយណាយ​ក្នុង​សង្ខារ ក៏​ចេញ​បួស) បាន​ជា​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ​ជានា​យក ក្នុង​កាលនោះ។ ខ្ញុំ​នោះ​ជា​អ្នក​ព្រាត់ប្រាស​ចាក​រាជបុត្រ​ដ៏​ប្រសើរ​ទាំងនោះ ក៏​មាន​សេចក្ដីសោក​ស្ដាយ លុះ​ច្យុត (ចាក​អត្តភាព​នោះ​ហើយ) បាន​មក​កើត​ក្នុង​ស្រុក​តូច​មួយ ទៀប​ភ្នំ​ឥសិគិលិ។ កាលណា ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ភ្នកនឹក​ដល់​កូន ដែល​ជា​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ ក៏​នាំ​យក​បបរ​ដើរទៅ ដើម្បី​កូន​ទាំងឡាយ​ផង ដើម្បី​ខ្លួន​ផង ខ្ញុំ​បានឃើញ​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ​ជានា​យក ៨ ព្រះអង្គ ដែល​កំពុង​ដើរទៅ​កាន់​ស្រុក ដើម្បី​ភិក្ខា ក៏​នឹករលឹក​កូន​ទាំងឡាយ កាលនោះ ទរ​នៃ​ទឹកដោះ​របស់ខ្ញុំ​ក៏​ខ្ពុរចេញ ព្រោះ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​កូន។ លំដាប់នោះ ខ្ញុំ​ជ្រះថ្លា បាន​ប្រគេន​បបរ​ដល់​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ​ទាំងនោះ ដោយដៃ​របស់​ខ្លួន លុះ​ច្យុត​ចាក​អត្តភាព​នោះ ក៏បាន​ទៅ​កើត​ឯឧទ្យាន ឈ្មោះ​នន្ទ​នៈ ក្នុង​ឋាន​ត្រៃត្រឹង្ស។
ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 637643948909933711
ទៅកាន់ទំព័រ៖