ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

 (មារ​ពោល​ថា) នាង​អាស្រ័យ​នូវ​ដើមឈើ​ដែល​មាន​ចុង​រីក​ផ្កា​ស្គុះស្គាយ ឋិតនៅ​ទៀប​គល់រាំង​តែម្នាក់ឯង ទាំង​អ្នកណាមួយ ជាគម្រប់​ពីរ​នឹង​នាង ក៏​មិន​មាន តើ​នាង​មិន​ខ្លាច​ពួក​ជនពាល ឬ​ពួក​អ្នកលេង​ទេ​ឬ។
 (ខ្ញុំ​ឆ្លើយ​ថា) ពួក​ជន​អ្នកលេង ចំនួន​មួយ​រយ​ក្ដី មួយ​ពាន់​ក្ដី ដែល​ប្រាកដ​ដូច្នោះ មក​ក្នុង​ទីនេះ យើង​ក៏​ឥតព្រឺ​រោម ឥត​ញាប់ញ័រ ម្នាល​មារ អ្នកជា​បុគ្គល​ម្នាក់ឯង តើ​នឹង​ធ្វើ​ម្ដេច​ដល់​យើង។
 យើង​នុ៎ះ អាច​បំបាត់​ខ្លួន​ក៏បាន ចូល​ទៅ​ក្នុង​ពោះ​អ្នកឯង​ក៏បាន កាល​យើង​ឋិតនៅ​ត្រង់​ប្រជុំ​ចិញ្ចើម ក៏​អ្នកមើល​មិនឃើញ។ យើង​ជា​ស្រី​ស្ទាត់​ក្នុង​ផ្លូវចិត្ត ទាំង​ឥទ្ធិបាទ​ទាំងឡាយ យើង​ក៏បាន​ចម្រើន​ល្អ​ហើយ យើង​ជា​ស្រី​រួចចាក​ចំណង​ទាំងអស់​ហើយ នែ​អាវុសោ យើង​មិន​ខ្លាច​អ្នក​ទេ។
ថយ | ទំព័រទី ១០៧ | បន្ទាប់
ID: 637643949425402476
ទៅកាន់ទំព័រ៖