ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

អ្នកពោល​នូវ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ក្នុង​កាម ចំពោះ​គំនរ​កាម​ណា គំនរ​កាម​នោះ ឧបមា​ដូច​មុខ​លំពែង​ដ៏​មុត​ក្រៃលែង ឥឡូវនេះ យើង​មិន​មាន​សេចក្ដីត្រេកអរ​ក្នុង​កាម​នោះ​ទៀត​ទេ។ សេចក្ដីរីករាយ​ក្នុង​អារម្មណ៍​ទាំងអស់ យើង​បាន​កំចាត់​បង់​ហើយ ទាំង​គំនរ​នៃ​សេចក្ដី​ងងឹត យើង​ក៏​ទំ​លាយ​ចេញ​ហើយ ម្នាល​មារ​មានចិត្ត​បាប អ្នក​ចូរ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ចុះ ខ្លួន​អ្នក ត្រូវ​យើង​កំចាត់​បាន​ហើយ។ ព្រះ​ជិនស្រី​ជានា​យក ត្រេកអរ​ចំពោះ​គុណ​នោះ តាំង​ខ្ញុំ​ក្នុង​ទី​ជា​ឯតទគ្គៈ ក្នុង​បរិស័ទ​ទាំងឡាយ​ថា នាង​ឧប្បល​វណ្ណា ជា​ស្រីប្រសើរ​បំផុត​ជាង​ភិក្ខុនី ដែល​មាន​ឫទ្ធិ​ទាំងឡាយ។ ព្រះ​សាស្ដា ខ្ញុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ហើយ ទាំង​សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ធ្វើ​ហើយ ភារៈ​ដ៏​ធ្ងន់ ខ្ញុំ​ក៏​ទំលាក់​ចេញ​ហើយ តណ្ហា​ជា​គ្រឿង​នាំ​សត្វ​ទៅកាន់​ភព ខ្ញុំ​បាន​គាស់រំលើង​ចេញ​ហើយ។ ខ្ញុំ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ ចូល​ទៅកាន់​ផ្នួស ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដល់​គុណវិសេស​ណា ប្រយោជន៍ គឺ​គុណវិសេស​នោះ​ឯង ជា​គ្រឿង​អស់​ទៅ​នៃ​សំយោជនៈ​ទាំងអស់ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដល់​ជាលំដាប់​ហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ១០៨ | បន្ទាប់
ID: 637643949653371632
ទៅកាន់ទំព័រ៖