ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ព្រះពុទ្ធ​ព្រះ​នា​មកស្សបៈ មានផៅ​ពង្ស​ដ៏​ប្រសើរ មានយស​ធំ ប្រសើរ​ជាង​ពួក​ជន​អ្នកពោល ទ្រង់​កើតឡើង​ក្នុង​ភទ្ទកប្ប​នេះ។ ក្នុង​កាលនោះ ព្រះរាជា​ក្នុង​ដែន​កាសី ព្រះនាម​កិ​កី ជា​ឧបដ្ឋាក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ជាម​ហេ​សី ជា​ឥស្សរៈ​លើ​ប្រជាជន ក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី​បូរី​ដ៏​ឧត្ដម។ ខ្ញុំ​បាន​ជា​ធីតា​ទី ៣ នៃ​ព្រះបាទ​កិ​កី​នោះ ដែល​ប្រាកដ​ថា ភិក្ខុនី បាន​ស្ដាប់ធម៌​របស់​ព្រះ​ជិនស្រី​ដ៏​ប្រសើរ ហើយ​ពេញចិត្ត​នឹង​បព្វជ្ជា។ តែ​ក្នុង​កាលនោះ ព្រះបិតា​របស់​យើង ទ្រង់​ពុំ​អនុញ្ញាត យើង​ក៏​ជា​ស្រ្តី​មិន​ខ្ជិលច្រអូស បាន​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​សម្រាប់​កុមារី អស់ ២០ ពាន់ ឆ្នាំ នៅក្នុង​ផ្ទះ ជា​ព្រះរាជ​កញ្ញា ឋិតនៅ​ក្នុង​សេចក្ដីសុខ ត្រេកអរ រីករាយ​ក្នុង​ការបម្រើ​ព្រះពុទ្ធ ជា​ធីតា ៧ អង្គគឺ នាងស​មណី ១ សម​ណគុត្តា ១ ភិក្ខុនី ១ ភិក្ខុ​ទា​សិកា ១ ធម្មា ១ សុធម្មា ១ សង្ឃ​ទា​សិកា ជា​គំរប់​ប្រាំពីរ។ (រាជកញ្ញា​ទាំងនោះ លុះ​ចេរវិលវឹង​មក​ក្នុង​ពុទ្ធុប្បាទ​នេះ) បាន​មក​ជា​ខ្ញុំ ១ ឧប្បល​វណ្ណា ១ ខេមា ១ ភទ្ទា​ភិក្ខុនី ១ កិសា​គោតមី ១ ធម្ម​ទិ​ន្នា ១ វិសាខា ជា​គំរប់​ប្រាំពីរ។
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 637643950581340628
ទៅកាន់ទំព័រ៖