ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

លំដាប់នោះ ខ្ញុំ​តក់ស្លុត ហើយ​ក្រោក​ទៅ​សួរ​ពួក​សហធម្មិក ឯ​ពួក​សហធម្មិក​ទាំងនោះ​ប្រាប់​ថា ពួក​ភិក្ខុ​ជា​សក្យ​បុត្រ ទើប​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សេចក្ដី​នោះ​បាន។ ខ្ញុំ​នោះ បាន​ចូល​ទៅ​រក​ពួក​សាវ័ក​របស់​ព្រះពុទ្ធ ហើយ​សួរ​សេចក្ដី​នោះ ពួក​សាវ័ក​ទាំងនោះ ក៏​នាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះពុទ្ធ ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ។ ព្រះពុទ្ធ​ជានា​យក​នោះ ទ្រង់​សម្ដែង​នូវ​ព្រះធម៌ ចំពោះ​ខ្ញុំ​ថា ខន្ធ អាយតនៈ ធាតុ ជា​ធម្មជាតិ​មិន​ស្អាត​ផង មិន​ទៀង​ផង ជា​ទុក្ខ​ផង ជា​អនត្តា​ផង។ លុះ​ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​នូវ​ធម៌​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ បាន​ជម្រះ​ធម្មចក្ខុ គឺ​សោតាបត្តិផល លំដាប់នោះ ខ្ញុំ​បានដឹង​ច្បាស់​នូវ​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ហើយ ក៏​សូម​នូវ​បព្វជ្ជា និង​ឧប្ប​សម្បទា។ កាលនោះ ព្រះពុទ្ធ​ជានា​យក ដែល​ខ្ញុំ​សូម​ហើយ ទើប​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ម្នាលនាង​ដ៏​ចម្រើន នាង​ចូរ​មក​ចុះ កាលនោះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឧប្ប​សម្បទា ហើយ​បានឃើញ​ទឹក​បន្តិច។ ខ្ញុំ​ដឹង​នូវ​រូប​ប្រកបដោយ​ការ​កើតឡើង និង​ការ​សូន្យ​ទៅ ដោយ​គ្រាន់តែ​លាង​ជើង ហើយ​គិត​ក្នុង​កាលនោះ​ថា សង្ខា​ទាំងឡាយ​ទាំងពួង មាន​សភាព​ដូចគ្នា។
ថយ | ទំព័រទី ១២៥ | បន្ទាប់
ID: 637643963842433752
ទៅកាន់ទំព័រ៖