ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ព្រះបិតា​នៃ​យើង ទ្រង់​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បួស​ទេ កាលនោះ យើង​ជា​អ្នក​មិន​ខ្ជិលច្រអូស បាន​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​សម្រាប់​កុមារី​អស់ ២ ម៉ឺន​ឆ្នាំ​ក្នុង​ផ្ទះ។ យើង​ជា​ព្រះរាជធីតា ៧ នាក់ ជា​កញ្ញា​នៃ​ស្ដេច ឋិតនៅ​ក្នុង​សេចក្ដីសុខ ត្រេកអរ រីករាយ​ក្នុង​ការបម្រើ​ព្រះពុទ្ធ គឺ នាងស​មណី ១ សម​ណគុត្តា ១ ភិក្ខុនី ១ ភិក្ខុ​ទា​សិកា ១ ធម្មា ១ សុធម្មា ១ សង្ឃ​ទា​សិកា ជា​គំរប់ ៧។ (ព្រះរាជធីតា ៧ អង្គ​នោះ ចេរវិលវឹង​មក​បាន​ជា) នាង​ខេមា ១ ឧប្បល​វណ្ណា ១ បដាចារា ១ កុណ្ឌ​លា ១ ខ្ញុំ ១ ធម្ម​ទិ​ន្នា ១ វិសាខា ជា​គំរប់ ៧។ ដោយ​កម្ម​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើល្អ​នោះ​ផង ដោយ​ការ​តម្កល់​នូវ​ចេតនា​នោះ​ផង លុះ​ខ្ញុំ​លះបង់​រាងកាយ​ជា​របស់​មនុស្ស​ហើយ ក៏បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ឋាន​តាវត្តឹង្ស។ ឥឡូវនេះ មកដល់​បច្ឆិមភព ខ្ញុំ​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​សេដ្ឋី ដែល​ជា​អ្នក​ធ្លាក់ខ្លួន​កំសត់​ឥត​ទ្រព្យ ជា​ត្រកូល​ទន់ទាប​វិញ តែ​ខ្ញុំ​បាន​មាន​ប្ដី​ត្រកូល​សម្បូណ៌​ដោយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ។ ជន​ទាំងឡាយ​ដ៏​សេស វៀរលែងតែ​ប្ដី​របស់ខ្ញុំ​ចេញ សុទ្ធតែ​ជា​អ្នក​ឥត​ទ្រព្យ ខ្ញុំ​ប្រសូត​កូន​ក្នុង​កាលណា ជន​ទាំងពួង​ក៏​អាណិត​ខ្ញុំ​ក្នុង​កាលនោះ។
ថយ | ទំព័រទី ១៣០ | បន្ទាប់
ID: 637643965065402461
ទៅកាន់ទំព័រ៖