ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ស្រី​នោះ មាន​អវយវៈ​ទាំងពួង​ញ័ររន្ធត់ ដកដង្ហើម​ចេញ​ម្ហបៗ ទទួលរង​ទុក្ខ​របស់​ខ្លួន ខ្សឹកខ្សួល (ព្រោះ​អាស្រ័យ) នូវ​សេចក្ដី​ករុណា​ថា អាត្មាអញ​លំបាក​ដោយ​សេចក្ដីទុក្ខ ប៉ះពាល់​នូវ​វេទនា ជ្រមុជ​ចុះ​ក្នុង​ទុក្ខ​ធំ អាត្មាអញ មាន​សំឡាញ់​ជាទី​ពឹង​នៃ​អាត្មាអញ។ ឱ! លំអ​មុខ​របស់​នាង បាត់​ទៅ​ឯណា​ទៅ ច្រមុះកោង​របស់​នាង បាត់​ទៅ​ឯណា​ទៅ បបូរមាត់​ដ៏​ប្រសើរ​ដូចជា​ផ្លែ​បាស​ទុំ​របស់​នាង បាត់​ទៅ​ឯណា​ទៅ មាត់​របស់​នាង​បាត់​ទៅ​ឯណា​ទៅ។ សម្បុរ​របស់​នាង​ប្រហែល​ដោយ​ព្រះចន្ទ្រ បាត់​ទៅ​ឯណា​ទៅ កដ៏​ប្រដាប់ដោយ​មាស​របស់​នាង បាត់​ទៅ​ឯណា​ទៅ ចង្កោម​ផ្កា និង​កម្រងផ្កា និង​ត្រចៀក​របស់​នាង ប្រកបដោយ​សម្បុរ​ខុសគ្នា។ ដោះ​របស់​នាង​ក្បំ មាន​អាការ​ដូច​ផ្កាឈូក​ក្ដោប សាកសព​មាន​ក្លិនស្អុយ​បែកធ្លាយ​ហើយ មាន​ក្លិនអាក្រក់​ក្រៃពេក។ នាង​មាន​ចង្កេះ​រល មាន​ទ្រគាក​ធំ មានខ្លួន​អាក្រក់​ក្រៃលែង​ដូច​ជ្រញ់ ពេញដោយ​វត្ថុ​មិន​ស្អាត ឱហ្ន៎! រូប​មិន​ទៀង​ទេតើ។
ថយ | ទំព័រទី ១៥៤ | បន្ទាប់
ID: 637643971316964985
ទៅកាន់ទំព័រ៖