ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

កាលនោះ ខ្ញុំ​បានឃើញ​ព្រះសម្ពុទ្ធ ទ្រង់​ខាន​យាង​មក​អស់​កាលយូរ ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យ​ប្រកបដោយ​ករុណា ក៏​បណ្ដាលឲ្យ​ចិត្តត្រេកអរ​ក្រៃលែង ហើយ​សំគាល់​ថា ជីវិត​របស់​អាត្មាអញ​ប្រកបដោយ​ផល។ កាលនោះ ខ្ញុំ​បានឃើញ​សេចក្ដីព្យាយាម​ប្រកបដោយ​ផល របស់​ឥសី​នោះ ទាំង​ចិត្ត​របស់ខ្ញុំ​ក៏​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ ដោយ​កុសលកម្ម​មាន​ក្នុង​កាលមុន។ ខ្ញុំ​ញ៉ាំង​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ក្រៃលែង​ក្នុង​ឥសី មានចិត្ត​ខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយ​ទូល​ថា បពិត្រ​ឥសី ខ្ញុំ​មិនឃើញ​វត្ថុ​ដទៃ ដែល​គួរ​ថ្វាយ​ទេ ខ្ញុំ​សូម​ថ្វាយ​ផ្កា​ទាំងឡាយ ដល់​លោក។ បពិត្រ​ឥសី ផ្កា ៥ ក្ដាប់ ចូរ​មានដល់​លោក ផ្កា ៣ ក្ដាប់ ចូរ​មានដល់​ខ្ញុំ បពិត្រ​ឥសី ផ្កា​ទាំងឡាយ ចូរ​ជា​របស់​ស្មើគ្នា មួយអន្លើដោយ​ឥសី​នោះ ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដល់​ពោធិញ្ញាណ​របស់​ព្រះអង្គ។

ចប់ ភាណវារៈ ទី៤។

ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់
ID: 637643977249949223
ទៅកាន់ទំព័រ៖