ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ស្រី​នេះ កាល​អនុគ្រោះ​នូវ​កុសលធម៌​នោះ របស់​ព្រះពុទ្ធ​នោះ នឹង​ញ៉ាំង​បារមី​ទាំងឡាយ​ឲ្យ​ពេញ នឹង​ដល់​នូវ​ពោធិញ្ញាណ ដូច​សត្វ​សីហៈ​លះបង់​ទ្រុង​ដូច្នោះ។
 ក្នុង​កប្ប​ប្រមាណ​មិនបាន អំពី​កប្ប​នេះ ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់ព្យាករ​ខ្ញុំ​ដោយ​វាចា​ណា ខ្ញុំ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​វាចា​នោះ ជា​អ្នកធ្វើ​យ៉ាងនោះ កាល​កុសលកម្ម​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើល្អ​ហើយ​នោះ ខ្ញុំ​ញ៉ាំង​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា ក្នុង​កុសល​នោះ ហើយ​បាន​កំណើត​ជា​របស់​នៃ​ទេវតា និង​មនុស្ស​រាប់មិនអស់។ លុះ​ទទួល​នូវ​សេចក្ដីសុខ និង​ទុក្ខ ក្នុង​ទេវតា និង​មនុស្ស​ហើយ ដល់​មក​ក្នុង​បច្ឆិមភព បាន​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​សក្យៈ។ លំដាប់នោះ ខ្ញុំ​ជា​អ្នកមាន​រូបល្អ មាន​ភោគៈ មានយស និង​សីល បរិបូណ៌​ដោយ​អវយវៈ​ទាំងពួង ជា​អ្នក​គោរព​ចំពោះ​ប្ដី ក្នុង​ត្រកូល​ទាំងឡាយ។ ឯចិត្ត​របស់ខ្ញុំ​ដែល​ប្រជុំ​ចុះ​ក្នុង​លោកធម៌ មាន​លាភៈ សេចក្ដីសរសើរ និង​សក្ការៈ​ជាដើម ជា​ចិត្ត​មិនដល់​នូវ​សេចក្ដីទុក្ខ​ទេ តើ​ខ្ញុំ​នឹង​មាន​ភ័យ​អំពី​ណា។
ថយ | ទំព័រទី ១៨២ | បន្ទាប់
ID: 637643977776511666
ទៅកាន់ទំព័រ៖