ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ពួក​យើងខ្ញុំ​ផង ពួក​មនុស្សដទៃ​ផង ក្នុង​នគរ ក្នុង​ជនបទ មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា ជា​អ្នកទទួល​មត៌ក​ក្នុង​ធម៌​នៃ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​នោះ។ ពួក​ស្រី ពួក​ប្រុស ពួក​កុមារ ពួក​កុមារិកា​ជាច្រើន ជន​ទាំងនោះ បាន​នាំគ្នា​រោយរាយ​ដីខ្សាច់ ដល់​ស្ពាន​ផង ដល់​វិហារ​ផង។ ជន​ទាំងនោះ នាំគ្នា​ដាំ​ដើមចេក តម្កល់​ក្អម​ពេញដោយ​ទឹក លើក​ទង់ បោសសំអាត​ផ្លូវថ្នល់ បូជា​ធូប គ្រឿង​លំអិត កម្រងផ្កា ជា​គ្រឿង​សក្ការៈ​ថ្វាយព្រះ​សាស្ដា។ លុះ​ជន​ទាំងនោះ បាន​ធ្វើ​ស្ពាន និង​វិហារ​រួចហើយ និមន្ត​ព្រះ​សាស្ដា​ជានា​យក ថ្វាយ​មហាទាន ហើយ​ប្រាថ្នា​នូវ​សម្ពោធិញ្ញាណ។
 ព្រះ​មហាមុនី ព្រះ​នាម​បទុមុ​ត្ត​រៈ ជាម​ហា​វីរៈ ជាទី​គោរព​របស់​សព្វ​សត្វ​ទាំងឡាយ ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​អនុមោទនា ហើយ​ព្យាករ​ថា ក្នុង​កប្ប​ទីមួយ​សែន​កន្លងទៅ មាន​ភទ្ទកប្ប​កើតឡើង បុរស​នោះ បាន​នូវ​សេចក្ដីសុខ​ក្នុង​ភព​តូច​ភព​ធំ ហើយនឹង​ដល់​ពោធិញ្ញាណ។ ពួក​នរៈនារី​ណាមួយ ដែល​បាន​ធ្វើ​នូវ​ហត្ថកម្ម លុះដល់​កាល​ជា​អនាគត ជន​ទាំងអស់​នោះ នឹង​មាន​ក្នុង​ទី​ចំពោះ​ព្រះ​ភក្រ្ត (នៃ​ព្រះពុទ្ធ​នោះ)។
ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់
ID: 637643984675887028
ទៅកាន់ទំព័រ៖