ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ជន​ទាំងឡាយ​ណា ស្តាប់​នូវ​ពាក្យ​ទាំងឡាយ​ដ៏​ពីរោះ ជាទី​រីករាយ​ចិត្ត ជា​គ្រឿង​ដុត​ចោល​នូវ​ទោស ជាទី​នាំមក​នូវ​ប្រយោជន៍ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ប្រសើរ​ជាង​នរៈ ជន​ទាំងឡាយ​នោះ ឈ្មោះថា​មានបុណ្យ។ បពិត្រ​ព្រះ​មហា​វីរៈ ខ្ញុំ​ជា​ស្រី​មានបុណ្យ ជា​អ្នក​យកចិត្ត​ទុកដាក់ ក្នុង​ការ​បូជា​នូវ​ព្រះ​បាទា​របស់​ព្រះអង្គ ជា​ស្រី​ឆ្លង​ចាក​ផ្លូវលំ​បា​កគឺ​សង្សារ តាម​ព្រះពុទ្ធដីកា​របស់​ព្រះអង្គ​មាន​សិរី។ លំដាប់នោះ ព្រះនាង​គោតមី បាន​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ ជា​ស្រី​មាន​វត្ត​ល្អ​ចំពោះ​ភិក្ខុសង្ឃ រួច​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​រាហុល ព្រះ​អានន្ទ និង​ព្រះ​នន្ទ ហើយ​ពោល​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ថា ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​នឿយណាយ​ក្នុង​សាកសព ជា​លំនៅ​របស់​រោគ ស្មើដោយ​លំនៅ​នៃ​សត្វ​មានពិស ជា​គ្រឿង​កំណត់​នៃ​ទុក្ខ ជាទី​គោចរ​នៃជ​រា និង​មរណៈ។ ជា​រូប​ដេរដាស​ដោយ​មន្ទិល គឺ​សាក​សព​ផ្សេងៗ ជា​អាយត្ត(១) នៃ​បុគ្គល​ដទៃ ជា​រូប​ប្រាសចាក​អំណាច ព្រោះហេតុនោះ ខ្ញុំ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន បពិត្រ​កូន​ទាំងឡាយ លោក​ទាំងឡាយ ចូរ​សំគាល់​ចុះ។
(១) ដែល​ពឹងផ្អែក​អ្នកដទៃ ដែល​ឥត​អំណាច​លើ​ខ្លួនឯង។
ថយ | ទំព័រទី ៥៣ | បន្ទាប់
ID: 637643936169621269
ទៅកាន់ទំព័រ៖