ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ហឺ! ការ​ប្រកប មាន​សេចក្តី​ព្រាត់​ប្រាស់​ជាទីបំផុត ហឺ! រូប​ទាំងពួង​ដែល​បច្ច័យ​តាក់តែង​ហើយ សុទ្ធតែ​មិន​ទៀង ហឺ! ជីវិត មាន​សេចក្តី​វិនាស​ជាទីបំផុត មាន​សេចក្តី​ខ្សឹកខ្សួល​ដូច្នេះ​ឯង។ លំដាប់នោះ ទេវតា ព្រហ្ម ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ឥសី​ទី ៧ ធ្វើ​នូវ​ការប្រព្រឹត្តិ ទៅតាម​ធម្មតា​លោក ដ៏​សមគួរ​តាមកាល។ គ្រានោះ ព្រះ​សាស្តា ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ព្រះ​អានន្ទ ដែល​មាន​វេទ​ដ៏​ជ្រៅ​ដូច​សាគរ​ថា ម្នាល​អានន្ទ អ្នក​ចូរ​ទៅ​ប្រាប់​នូវ​បរិនិព្វាន​របស់​ព្រះមាតា ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ចុះ។ គ្រានោះ ព្រះ​អានន្ទ​មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ មាន​ភ្នែក​ពេញដោយ​ទឹកភ្នែក មាន​សំឡេង​រអាក់រអួល ពោល​ថា ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ណា នៅក្នុង​ទិសខាងកើត ខាងត្បូង ខាងលិច ខាងជើង ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នោះ ចូរ​ប្រជុំ​គ្នា ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ នាង​ភិក្ខុនី​នោះ ជា​ព្រះមាតា​របស់ខ្ញុំ ជា​ឱរស​របស់​ព្រះ​សុគត។ ព្រះនាង​គោតមី​ណា ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​សរីរៈ​របស់​ព្រះ​មុនី ជាទីបំផុត​ដោយ​ការ​ផ្ចិតផ្ចង់ ព្រះនាង​គោតមី​នោះ ទៅ​ហើយ កាន់​ទី​ស្ងប់​រម្ងាប់​គឺ​ព្រះនិព្វាន ដូចជា​ផ្កាយ​បាត់​ទៅ ក្នុង​កាល​ជាទី​រះ​ឡើង​នៃ​ព្រះអាទិត្យ។
ថយ | ទំព័រទី ៧១ | បន្ទាប់
ID: 637643940237433691
ទៅកាន់ទំព័រ៖