ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ក្នុង​កាល​មួយ ព្រះអង្គ​ជា​អាទិច្ចវង្ស​របស់​ជន កំពុង​សម្ដែងធម៌ ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មហា​និទាន​សូត្រ ដែល​ជា​សូត្រ​មិនទាន់ដែល​កើតមាន ហើយក៏​រៀន​យក​នូវ​សូត្រ​នោះ។ ខ្ញុំ​លះបង់​នូវ​រាងកាយ​ជា​របស់​មនុស្ស​ហើយ ក៏​ទៅ​កើត​ក្នុង​ឋាន​តាវត្តឹង្ស ដោយ​អំពើ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើល្អ​នោះ​ផង ដោយ​ការ​តម្កល់​នូវ​ចេតនា​នោះ​ផង។ លុះដល់​មក​ក្នុង​បច្ឆិមភព ឥឡូវនេះ ខ្ញុំ​បាន​ជា​ធីតា ជាទី​ពេញចិត្ត ជាទីស្រឡាញ់ ជាទី​ប្រោសប្រាណ របស់​ស្ដេច​ព្រះនាម​មទ្ទៈ ក្នុង​បុរី​ដ៏​ឧត្ដម​ឈ្មោះ​សាក​លា។ ការ​ក្សេមក្សាន្ត កើតមានឡើង​ក្នុង​បុរី​នោះ ដំណាលគ្នា​នឹង​ការដែល​ខ្ញុំ​កើតឡើង ព្រោះហេតុនោះ ពាក្យ​ថា នាង​ខេមា ជា​ឈ្មោះ​របស់ខ្ញុំ កើតឡើង​ដោយ​គុណ។ កាលណា ខ្ញុំ​ដល់​នូវ​វ័យ​ដ៏​ចម្រើន ស្អិតស្អាង​រូប និង​ពណ៌ ក្នុង​កាលនោះ ព្រះ​វររាជ​បិតា​បាន​ប្រទាន​ខ្លួនខ្ញុំ ទៅ​ព្រះបាទ​ពិម្ពិសារ។ ខ្លួនខ្ញុំ​ជាទីស្រឡាញ់​ដ៏​ក្រៃលែង របស់​ព្រះរាជា​អង្គ​នោះ ជា​ស្រី​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ប្រកាន់​រូប ខ្ញុំ​មិនដែល​បាន​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះពុទ្ធ ព្រះអង្គ​មាន​សេចក្ដី​អាណិត​ធំ ដោយ​ខ្ញុំ​គិតឃើញ​ថា ព្រះពុទ្ធ​ជា​អ្នកពោល​ទោស ចំពោះ​រូប។
ថយ | ទំព័រទី ៨៣ | បន្ទាប់
ID: 637643943016339934
ទៅកាន់ទំព័រ៖