ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

គ្រានោះ បរិស័ទ​ទាំងអស់​ស្ញប់ស្ញែង​ក្រៃលែង ធ្វើ​អញ្ជលី​ដោយ​ត្បូង ពោល​ថា បពិត្រ​នាង​ម្ចាស់ សេចក្ដីព្យាយាម​មាន​ឫទ្ធិ​ថ្លឹង​មិនបាន ដែល​នាង​ធ្វើ​ហើយ តើ​ដូចម្ដេច។
 ក្នុង​កប្ប​ទីមួយ​សែន អំពី​កប្ប​នេះ កាលនោះ ខ្ញុំ​កើតជា​កញ្ញា​នៃ​នាគ ឈ្មោះ​នាង​វិមលា ដែលគេ​សន្មត​ហៅថា​ស្រី​ល្អ​ជាង​នាងនាគ​កញ្ញា​ទាំងឡាយ។ ពស់​ធំ​ឈ្មោះ​មហានាគ ជ្រះថ្លា​ក្នុង​សាសនា​នៃ​ព្រះ​ជិនស្រី បាន​និមន្ត​ព្រះពុទ្ធ ព្រះ​នាម​បទុមុ​ត្ត​រៈ ទ្រង់​មាន​តេជះ​ច្រើន ព្រមទាំង​សាវ័ក។ មហានាគ​នោះ បាន​រៀបចំ​នូវ​មណ្ឌប ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ​ផង នូវ​បល្ល័ង្ក​ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ​ផង នូវ​គ្រឿង​ឧបភោគ ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ​ដែល​លាយ​ដោយ​ខ្សាច់ ជា​វិការៈ​នៃ​កែង​ផង នូវ​ផ្លូវ​ដែល​ស្អិតស្អាង​ដោយ​ទង់ជ័យ ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ​ផង ហើយ​ប្រគំ​ដោ​យតូរ្យ​តន្រ្តី ទទួល​ព្រះសម្ពុទ្ធ។ ចំណែកខាង​ព្រះ​លោកនាយក ដែល​បរិស័ទ​ទាំង ៤ បាន​ហែហម​ហើយ ទ្រង់​គង់​លើ​អាសនៈ​ដ៏​ប្រសើរ ក្នុង​លំនៅ​នៃ​មហានាគ។
ថយ | ទំព័រទី ៩៩ | បន្ទាប់
ID: 637643947410246590
ទៅកាន់ទំព័រ៖